Krótkie fotograficzne wspomnienie ze wspólnego świętowania. Prezent od współpracowników już wisi w Kancelarii. Jeszcze raz ogromne podziękowania dla wszystkich!

Oferta Zgodnie z regulacją kodeksu cywilnego, oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. W jakim czasie oferta wiąże? Jeżeli oferent nie oznaczył w ofercie terminu, w ciągu którego oczekiwać będzie odpowiedzi, oferta złożona w obecności drugiej strony albo za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość przestaje wiązać, gdy nie zostanie przyjęta niezwłocznie. Złożona w inny sposób przestaje wiązać z upływem czasu, w którym składający ofertę mógł w zwykłym toku czynności otrzymać odpowiedź wysłaną bez nieuzasadnionego opóźnienia. Oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie. W stosunkach między przedsiębiorcami oferta może być odwołana przed zawarciem umowy, jeżeli oświadczenie o odwołaniu zostało złożone drugiej stronie przed wysłaniem przez nią oświadczenia o przyjęciu oferty. Jednakże oferty nie można odwołać, jeżeli wynika to z jej treści lub określono w niej termin przyjęcia. Jeżeli oświadczenie o przyjęciu oferty nadeszło z opóźnieniem, lecz z jego treści lub z okoliczności wynika, że zostało wysłane w czasie właściwym, umowa dochodzi do skutku, chyba że składający ofertę zawiadomi niezwłocznie drugą stronę, iż wskutek opóźnienia odpowiedzi poczytuje umowę za niezawartą. Przyjęcie oferty dokonane z zastrzeżeniem zmiany lub uzupełnienia jej treści poczytuje się za nową ofertę. W stosunkach między przedsiębiorcami ustawodawca znów dokonuje modyfikacji – odpowiedź na ofertę z zastrzeżeniem zmian lub uzupełnień niezmieniających istotnie treści oferty poczytuje się za jej przyjęcie. W takim wypadku strony wiąże umowa o treści określonej w ofercie, z uwzględnieniem zastrzeżeń zawartych w odpowiedzi na nią. Tej zasady obowiązującej między przedsiębiorcami nie stosuje się, jeżeli w treści oferty wskazano, że może ona być przyjęta jedynie bez zastrzeżeń, albo gdy oferent niezwłocznie sprzeciwił się włączeniu zastrzeżeń do umowy, albo gdy druga strona w odpowiedzi na ofertę uzależniła jej przyjęcie od zgody oferenta na włączenie zastrzeżeń do umowy, a zgody tej niezwłocznie nie otrzymała. Jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty. Jeżeli według ustalonego w danych stosunkach zwyczaju lub według treści oferty dojście do składającego ofertę oświadczenia drugiej strony o jej przyjęciu nie jest wymagane, w szczególności jeżeli składający ofertę żąda niezwłocznego wykonania umowy, umowa dochodzi do skutku, skoro druga strona w czasie właściwym przystąpi do jej wykonania; w przeciwnym razie oferta przestaje wiązać.

Komandytariusz a komplementariusz Zgodnie z art. 102 kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli tylko do wysokości sumy komandytowej. Komandytariusz jest wolny od odpowiedzialności w granicach wartości wkładu wniesionego do spółki. Istnieje jednak kilka sytuacji, w których komandytariusz będzie odpowiadał za zobowiązania spółki jak komplementariusz. Jak stanowi kodeks, firma spółki komandytowej powinna zawierać nazwisko jednego lub kilku komplementariuszy oraz dodatkowe oznaczenie "spółka komandytowa". Jeżeli komplementariuszem jest osoba prawna, firma spółki komandytowej powinna zawierać pełne brzmienie firmy (nazwy) tej osoby prawnej z dodatkowym oznaczeniem "spółka komandytowa". Nazwisko komandytariusza natomiast nie może być zamieszczane w firmie spółki. W przypadku zamieszczenia nazwiska lub firmy (nazwy) komandytariusza w firmie spółki, komandytariusz ten odpowiada wobec osób trzecich tak jak komplementariusz. Rozszerzona odpowiedzialność może też wiązać się z nieprawidłową reprezentacją. Zgodnie z ustawą, spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. Komandytariusz może reprezentować spółkę jedynie jako pełnomocnik. Jeżeli komandytariusz dokona w imieniu spółki czynności prawnej, nie ujawniając swojego pełnomocnictwa, odpowiada za skutki tej czynności wobec osób trzecich bez ograniczenia; dotyczy to także reprezentowania spółki przez komandytariusza, który nie ma umocowania albo przekroczy jego zakres.

Pole eksploatacji Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu (licencja) obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Umowa może dotyczyć tylko pól eksploatacji, które są znane w chwili jej zawarcia. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każdym odrębnym polu eksploatacji. Czym jest pole eksploatacji, o którym wspomina ustawa? W doktrynie pojawiły się rozbieżności odnośnie definiowania tego pojęcia. Najczęściej jednak przyjmuje się, iż jest to forma korzystania z utworu wyraźnie odrębna pod względem technicznym lub ekonomicznym. W art. 50 znalazło się przykładowe wyliczenie pól eksploatacji. Zgodnie z tym przepisem, odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności: w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, a w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony w pkt 2 - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Autorskie prawa zależne Jak stanowi art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W art. 2 uregulowano natomiast kwestię praw zależnych. Opracowanie cudzego utworu, w szczególności tłumaczenie, przeróbka, adaptacja, jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego. Rozporządzanie i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego (prawo zależne), chyba że autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego wygasły. W przypadku baz danych spełniających cechy utworu zezwolenie twórcy jest konieczne także na sporządzenie opracowania. Twórca utworu pierwotnego może cofnąć zezwolenie, jeżeli w ciągu pięciu lat od jego udzielenia opracowanie nie zostało rozpowszechnione. Wypłacone twórcy wynagrodzenie nie podlega zwrotowi. Za opracowanie nie uważa się utworu, który powstał w wyniku inspiracji cudzym utworem. Na egzemplarzach opracowania należy wymienić twórcę i tytuł utworu pierwotnego. Warto pamiętać, że w dzisiejszych czasach żaden utwór nie jest stuprocentową nowością, nic bowiem nie powstaje w próżni. Wszystkie utwory w mniejszym lub większym stopniu czerpią z istniejącego wcześniej dorobku kulturowego. Zazwyczaj nie jest to niczym negatywnym, choćby dlatego że nawiązywanie do danego utworu stanowi pewien rodzaj reklamy. Na gruncie art. 2 ustawy najczęściej wyróżnia się trzy kategorie utowrów. Pierwsza to utwory w pełni samoistne, które nie są inspirowane cudzym dziełem (choć jak wskazano wyżej od pewnej powtarzalności w czasach współczesnych nie uciekniemy). Druga to dzieła samoistne, ale inspirowane, a trzecia niesamoistne, w tym opracowania. Zgodnie z orzecznictwem za zasadnicze kryterium odróżniające utwór inspirowany od utworu zależnego, będącego opracowaniem, przyjmuje się takie twórcze zmodyfikowanie elementów dzieła inspirującego, że o charakterze dzieła inspirowanego decydują już jego własne, indywidualne elementy, a nie elementy przejęte. Podkreśla się, że to, czy określone dzieło stworzone także z fragmentów dzieła innego, pierwotnego, jest opracowaniem dzieła w rozumieniu ustawy czy też innego rodzaju dziełem niesamoistnym, należy do sfery ustaleń faktycznych, których można dokonać przy pomocy opinii biegłego. Co istotne, twórcze opracowania cudzego utworu podlegają pełnej ochronie. Dzieło zależne jest, jako całość, odrębnym utworem, a twórcy opracowania przysługują wszystkie roszczenia o ochronę praw autorskich do dzieła zależnego. Twórca opracowania uzyskuje całość autorskich praw osobistych i majątkowych do utworu zależnego z chwilą jego opracowania.

Urodziny W zeszłym tygodniu Kancelaria Adwokacka dr Joanna Ożarowska obchodziła szóste urodziny!!! Był to okres sukcesów, dynamicznego rozwoju i zdobywania cennych doświadczeń. Dziękujemy, że są Państwo z nami! Z okazji szóstej rocznicy istnienia Kancelarii przygotowaliśmy krótki wpis na temat urodzin osoby fizycznej z punktu widzenia prawa. Zgodnie z art. 8 kodeksu cywilnego każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną. Samo poczęcie też nie jest bez znaczenia. Zgodnie z prawem spadkowym dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeżeli urodzi się żywe. W kodeksie rodzinnym i opiekuńczym znajduje się natomiast przepis, który stanowi, że dla dziecka poczętego, lecz jeszcze nieurodzonego, ustanawia się kuratora, jeżeli jest to potrzebne do strzeżenia przyszłych praw dziecka. Kuratela ustaje z chwilą urodzenia się dziecka. Ostatnio pisaliśmy o tym, że wiek ma znaczenie przy ocenie zdolności do czynności prawnych. Co do zasady, w osiemnaste urodziny osoba fizyczna uzyskuje pełną zdolność do czynności prawnych, co jest wspaniałym pretekstem do hucznego świętowania. Cieszyć powinna się także osoba, która kończy lat trzynaście, ponieważ od tego momentu ma już ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Z punktu widzenia prawa karnego przełomowe są nie tylko osiemnaste, ale też piętnaste, siedemnaste i dwudzieste czwarte urodziny. Na zasadach określonych w kodeksie karnym odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. Nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się jednego z czynów zabronionych wyszczególnionych w art. 10 § 2 może odpowiadać na zasadach określonych w kodeksie karnym, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. Orzeczona kara nie może wówczas przekroczyć dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za przypisane sprawcy przestępstwo; sąd może zastosować także nadzwyczajne złagodzenie kary. W stosunku do sprawcy, który popełnił występek po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18, sąd zamiast kary stosuje środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich, jeżeli okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste za tym przemawiają. Kodeks karny stanowi także, że młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat.

7 października 2017 roku Pani Mecenas dr Joanna Ożarowska wzięła udział w biegu "Zdążyć Przed Rakiem" organizowanym przez FUNDACJĘ ZDĄŻYĆ PRZED RAKIEM. Akcja ma na celu propagowanie profilaktycznych badań piersi wśród młodych kobiet - uświadomienie i zwrócenie uwagi na rosnącą liczbę zachorowań na raka piersi wśród pań powyżej 25 roku życia oraz zachęcenie ich do regularnych badań i zdrowego stylu życia. Wraz z Panią Mecenas Joanną Ożarowską bieg ukończyła także Pani Magdalena Piasecka.

Zdolność do czynności prawnych Zdolność do czynności prawnych jest to zdolność do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej (nabywania praw i zaciągania zobowiązań). Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się z chwilą uzyskania pełnoletności. Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem. Czynność prawna dokonana przez osobę, która nie ma zdolności do czynności prawnych, jest nieważna. Jednakże gdy osoba niezdolna do czynności prawnych zawarła umowę należącą do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, umowa taka staje się ważna z chwilą jej wykonania, chyba że pociąga za sobą rażące pokrzywdzenie osoby niezdolnej do czynności prawnych. Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo. Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego. Ważność umowy, która została zawarta przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych bez wymaganej zgody przedstawiciela ustawowego, zależy od potwierdzenia umowy przez tego przedstawiciela. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może sama potwierdzić umowę po uzyskaniu pełnej zdolności do czynności prawnych. Strona, która zawarła umowę z osobą ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, nie może powoływać się na brak zgody jej przedstawiciela ustawowego. Może jednak wyznaczyć temu przedstawicielowi odpowiedni termin do potwierdzenia umowy; staje się wolna po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu. Jeżeli osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych dokonała sama jednostronnej czynności prawnej, do której ustawa wymaga zgody przedstawiciela ustawowego, czynność jest nieważna. Jednakże, co istotne, osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może bez zgody przedstawiciela ustawowego zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych może także bez zgody przedstawiciela ustawowego rozporządzać swoim zarobkiem, chyba że sąd opiekuńczy z ważnych powodów inaczej postanowi. Jeżeli przedstawiciel ustawowy osoby ograniczonej w zdolności do czynności prawnych oddał jej określone przedmioty majątkowe do swobodnego użytku, osoba ta uzyskuje pełną zdolność w zakresie czynności prawnych, które tych przedmiotów dotyczą. Wyjątek stanowią czynności prawne, do których dokonania nie wystarcza według ustawy zgoda przedstawiciela ustawowego.

Scarlett i John Co może łączyć francuskiego pisarza ze znaną katowicką firmą produkującą lemoniady? Ostatnimi czasy głośno było o zakończonym ugodą konflikcie firmy John Lemon (od teraz On Lemon) z Yoko Ono. Choć napoje i muzyka to dwie różne branże, skojarzenie ze słynnym Beatlesem było dla wdowy po Johnie Lennonie oczywiste. Yoko Ono nie chciała, by polska firma czerpała zyski ze sławy jej męża. Prawnicy kobiety uznali, że nazwa „John Lennon” narusza zarówno dobra osobiste zmarłego artysty, jak i znak towarowy "John Lennon" zastrzeżony w USA. Co ciekawe, właściciele polskiej marki już dawno zastrzegli w Europie swoją nazwę. Decyzja o ugodzie była podyktowana obawą, iż proces sądowy za granicą byłby zbyt kosztowny, a także uznaniem, że dzięki ugodzie nikt właściwie nie przegrywa. Choć nazwa minimalnie się zmieniła, skład napoju pozostanie bez zmian. Jednym z przykładów podobnej sytuacji jest historia autora wydanej niedawno w Polsce książki „Na pierwszy rzut oka”. Grégoire Delacourt bohaterem swojej powieści uczynił młodego mechanika samochodowego, Arthura. Pewnego wieczoru do drzwi Arthura puka Scarlett Johansson, a raczej kobieta łudząco do niej podobna. Książka „Na pierwszy rzut oka” opowiada o miłości, pożądaniu oraz o obsesjach współczesnego świata. Publikacja powieści sprowadziła na autora i wydawnictwo niemałe problemy. Scarlett Johansson pozwała pisarza oraz jego francuskiego wydawcę za bezprawne wykorzystanie jej wizerunku. Delacourt sam przyznaje, że zachowanie gwiazdy było dla niego zaskoczeniem, gdyż uczynienie bohaterki książki podobną do Scarlett miało być wyrazem sympatii. Sąd nie przychylił się do zarzutów aktorki, a pisarz musiał zapłacić tylko symboliczną kwotę za opisanie dwóch romansów gwiazdy, których prawdziwa Scarlett nie miała. Kiedyś nie należało drażnić bogów, dziś lepiej nie drażnić gwiazd…

Jesienna metamorfoza strony www.katowicerozwody.pl! Na stronie mogą Państwo zapoznać się z ofertą kancelarii oraz znaleźć przydatne informacje na temat rozwodu, separacji, alimentów, podziału majątku czy władzy rodzicielskiej, a także aktualności. Serdecznie zapraszamy na stronę www.katowicerozwody.pl w zupełnie nowej odsłonie.

Referendum Ostatnimi czasy hasło „referendum” kojarzy się z dużymi emocjami, głównie ze względu na wydarzenia w Katalonii. Czego na temat referendum możemy dowiedzieć się z Konstytucji RP? Zgodnie z art. 125 w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa może być przeprowadzone referendum ogólnokrajowe. Referendum ogólnokrajowe ma prawo zarządzić Sejm bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów lub Prezydent Rzeczypospolitej za zgodą Senatu wyrażoną bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów. Kiedy wynik referendum jest wiążący? Tylko, jeżeli w referendum ogólnokrajowym wzięło udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania. Ważność referendum ogólnokrajowego stwierdza Sąd Najwyższy. Dokładne zasady i tryb przeprowadzania referendum określa ustawa. Jest to ustawa z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym. Obywatele polscy, w drodze głosowania, wyrażają swoją wolę co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy poddanej pod referendum. Referendum polega na udzieleniu na urzędowej karcie do głosowania pozytywnej lub negatywnej odpowiedzi na postawione pytanie albo pytania lub na dokonaniu wyboru między zaproponowanymi wariantami rozwiązań. Prawo udziału w referendum ma obywatel polski, jeżeli najpóźniej w dniu głosowania kończy 18 lat. Nie mają prawa udziału w referendum osoby pozbawione praw publicznych prawomocnym orzeczeniem sądowym, pozbawione praw wyborczych prawomocnym orzeczeniem Trybunału Stanu ani osoby ubezwłasnowolnione prawomocnym orzeczeniem sądowym. Z kolei art. 170 Konstytucji traktuje o referendum lokalnych. Jak stanowi przepis, członkowie wspólnoty samorządowej mogą decydować, w drodze referendum, o sprawach dotyczących tej wspólnoty, w tym o odwołaniu pochodzącego z wyborów bezpośrednich organu samorządu terytorialnego. Zasady i tryb przeprowadzania referendum lokalnego określa ustawa.