Oud Nieuws 3 april 1931 Coöp. Voorwaarts. Door bemiddeling van Van Straaten’s Woningbureau is verkocht het perceel van Egmontkade 6-6bis aan de Algemeene Coöperatieve Productie- en Verbruiksvereeniging “Voorwaarts” alhier, in welk perceel na verbouwing een filiaal dezer Vereeniging zal worden gevestigd ten gerieve van de in die omgeving wonende leden. Fotobijschrift: Vanaf de overzijde van de Van Egmontkade heeft de heer De Vos een foto gemaakt en bewaard. De foto maakte hij in 1948. Op de Zuilen-Reunie n.a.v. het feest 1250 jaar Zuilen bood zijn zoon mij de mogelijkheid van deze foto een kopie te maken. Links is nog een stukje van de Coöp. Uco te zien (‘voorheen ‘Voorwaarts’ van de Rode Bouw). De winkel van de heer De Vos heeft jaren later heel veel voetballiefhebbers aan zich gebonden. Zij kwamen op zondagmiddag naar de uitslagen kijken. Die werden dan met krijt op grote, boven de etalageruit hangende schoolborden geschreven. Tientallen mannen uit de omgeving kwamen daar naar kijken.

Zet het even in uw agenda alstublieft: de Slopera is een heel bijzonder project!

Oud Nieuws 2 april 1941 Jaarlijkse feestavond personeel Vereeniging Werkspoor Dezer dagen hield de Personeel-Vereeniging Werkspoor haar jaarlijksche feestelijke bijeenkomst in het Ontspanningsgebouw van Werkspoor N.V. Utrecht. De gewijzigde tijdsomstandigheden bleken niet in staat te zijn geweest om aan deze, op bescheiden voet te zijn geweest om aan deze, op bescheiden voet opgezette bijeenkomst, afbreuk te doen, integendeel, de belangstelling was zoo buitengewoon groot, dat de bovenzaal van het Ontspanningsgebouw tot in de uithoeken bezet was. Nadat de voorzitter een welkomstwoord tot alle aanwezigen, en in het bijzonder tot de Directie van Werkspoor gericht had, speelde het P.V.W.-orkest een inleidingsmarsch. Hierna werd een aanvang gemaakt met de afwerking van het zeer gevarieerde programma en al spoedig kwam de stemming “er in”. Als bijzondere verrassing van dezen avond gold wel de eerste uitvoering van het P.V.W. clublied dat door alle aanwezigen uit volle borst werd medegezongen. Tot besluit werd, onder de voortreffelijke leiding van het dansinstituut van Ake te Utrecht, door de “P.V.W. Dansgirls” een vlinderdans uitgevoerd, welke dezen zoo geslaagden avond een sprookjesachtig einde verleende. Fotobijschrift: Het Werkspoor-orkest.

Oud Nieuws 1 april 1948 ZUILEN BAZAR TEN BATE NIEUWE GEREF. KERK. In de gymnastiekzaal van de Chr. School aan het Bisschopsplein te Zuilen is gisteravond de bazar ten bate van een nieuwe Geref. Kerk door Ds. W. Schouten geopend. Hij bracht dank aan allen, die aan de voorbereiding er van hadden medegewerkt, en wel zeer speciaal aan het Dames-bazar-comité, en heette allen welkom, speciaal burgemeester O. Norbruis en diens echtgenote. Het bezoek aan de bazar was terstond zeer druk en tal van kunstzinnige voorwerpen noden tot kopen, terwijl het aan aardige en leuke attracties evenmin ontbreekt. De bazar is heden geopend tot 11 uur en morgen, Vrijdag, van 2 tot 11 uur. Fotobijschrift: geen foto van de nieuwe kerk, wel van de oude. Deze kerk stond bekend als 'Het Witte Kerkje' en werd vervangen door de Bethelkerk, die ernaast gebouw werd.

31 maart 1934 Lente in het Julianapark Crocusjes bloeien ------ Ouden van dagen babbelen over vervlogen tijden, de jeugd vermaakt zich met de dieren. De eerste crocusjes hebben hun gekleurde kopjes boven het groene gras gestoken, verkwikken zich in de stralen van een voorjaarszonnetje en de menschen wijzen er naar en zeggen: “de Lente is gekomen”. Het tuinmateriaal wordt van zijn vet ontdaan en een glanzende spade wordt in den grond gestoken. De tuin wordt gespit, struiken en heesters worden geplant en bloemzaad kwistig in de korrelige aarde gebracht. Ouden van dagen wagen weer een wandelingetje en jonge moeders brengen haar kleinen naar buiten, waar de zon met haar steeds krachtiger worden de stralen kleur brengt aan dood schijnende boomen. De Paaschdagen zijn de eerste gelegenheid om naar buiten te gaan en te zien hoe alles wat leeft zich gaat ontwikkelen en kleuren. De een gaat ver en de ander beperkt zich tot een klein uitstapje. Van de kleine uitstapjes is het Julianapark één van de aantrekkelijkste. Welke Utrechtenaar heeft nog nooit gehoord van “De Tuin van Kol”, het tegenwoordige Julianapark? Duizenden menschen hebben er middagen onder lommerrijk geboomte, genoten van de groote geschenken van Moeder Natuur. Honderden kinderen hebben er naar hartelust gespeeld en zich vermaakt met het voeren van de herten, vogels en visschen. De huiskleurtjes verdwijnen en blozende wangen en tintelende oogen bewijzen dat de heerlijke frissche buitenlucht niet nalaat haar gezonden invloed op de jeugd te doen gelden. Het Julianapark is voor Utrecht een der oasen in de woestijn. Hier is men veilig voor benzinegassen en lawaaiig motorgeronk. Hier kan men de longen vullen met gezonde buitenlucht, terwijl de onsmakelijke stadsgeuren zijn vervangen door die van bloemen en planten. Op het oogenblik is het nog niet zoo ver met het mooie park, maar het eerste nieuwe leven is hier en daar toch wel te bespeuren. De heesters zijn reeds getooid met een teer groen waas, de knoppen van de kastanjeboomen glimmen in het zonlicht en dreigen ieder oogenblik open te barsten, de bloemen beginnen zich in steeds sneller tempo te ontwikkelen, al wat er aan dieren woont is bedrijvig en het bezoek wordt met de dag drukker. Het aantal dieren is in de laatste jaren in het park belangrijk toegenomen en dan ook de grootste attractie voor de jeugd maar niet minder voor de ouderen. Bij den ingang zitten reeds de papagaaien, die met hun bonte gevederte direct opvallen en anders met hun bedelend geschreeuw wel de aandacht op zich vestigen. Een enkeling is – hoewel in beperkte mate – de Nederlandsche taal machtig en wanneer de beweeglijke oogjes de bekende apenootjes ontdekken, dan volgt er een gespring op de stok en een geschreeuw tot Lorre’s groote wensch in vervulling is gegaan of dat de bezitter van de nootjes uit het gezicht is verdwenen. De kinderjuffrouw en de jonge moeder loopen met glanzende wagens door de mooie lanen, of zitten gekoesterd door het zonnetje op een bankje te handwerken, terwijl baby, warm toegedekt, een gezond dutje doet. Oude heertjes zetten een gezellige boom op over den ouden tijd en het weer, bespreken de belangrijke gebeurtenissen en rooken hun pijpje, overigens genietend van de eerste voorjaarszon. Groote konijnen met mooie glanzende velletjes komen en verdwijnen in hun holen en brengen de jeugd in verbazing, doordat zij ondanks hun gegraaf zoo mooi blijven. De herten zijn over de eerste nervositeit heen en durven zelfs weer om broodkorstjes bedelen. De fraaie flamingo’s negeeren alle belangstelling, doch staan roerloos en op één poot, de hals op de vleugels te slapen. Het lijken wel standbeelden, doch eenig teeken van leven blijkt, wanneer de wind om hun veeren speelt en deze zacht meedeinen. Ganzen, meeuwen en eenden snateren en schreeuwen, dompelen zich lekkertjes in het water of duiken moedig kopje onder om even later hevig fladderend den oever op te zoeken. Ook de duiven zijn rijkelijk vertegenwoordigd en toonen zich zeer vrijmoedig. Met gracieuze stapjes dribbelen zij om de belangstellenden en bedelen met allerliefst gekoer om stukjes brood, die zij met verbazingwekkende vrijmoedigheid uit de hand pikken. Vol trots toont de pauw zijn kostbaren waaier, die wuivend in den wind en glinsterend in de zon ieders belangstelling trekt. Met ordinair geschreeuw waarvan men eerst even schrikt, kondigen de kalkoenen hun aanwezigheid aan, venijnig pikkend naar alles wat hun in den weg loopt. De schuwste bewoners van het park zijn wel de vossen. Onrustig rennen zij door hun hok heen en weer. Zonder ophouden loopen zij van den eenen kant naar den anderen, angstig en verschrikt loerend naar de kijklustigen, of trachtend zich te verschuilen in den uitersten hoek van hun betraliede woning, den kop diep tegen het lichaam stekend. De artistenfamilie in het park is de laatste aanwinst. Het zijn de twee waschbeertjes. Zij hebben de kop van een vos, de lenigheid van een aap en wanneer zij boos worden maken zij het geluid van een blazende kat. Minutenlang staan de belangstellenden voor hun kooi, en vaak klinkt er een hartelijk gelach wanneer de waschbeertjes als volleerde geveltoeristen tegen het traliewerk opklimmen. Van de drukte om zich heen trekken zij zich niets aan, behalve wanneer er wat te halen is. Behaaglijk koesteren zij zich in de zon, of knabbelen genoeglijk op een nootje, de voorpootjes in de hoogte. Een boomstam krijgt zoo nu en dan een vuurproef, doordat de diertjes er met hun scherpe tanden op knagen en bijten, zooals een kleine die last van zijn tandjes heeft, op een bijtring. Bij hun klimpartijen langs het traliewerk, komen ze nog wel eens in de knel met de boomstam, waarvan de takken zich ver uitspreiden. De capriolen die de wollige diertjes dan maken zijn allervermakelijkst. Ze bijten en wringen en hangen en sjorren dat het een lust is om dan eindelijk los te schieten en hun klauterpartijen voort te zetten. Deftig trippelen de fazanten en patrijzen door hun hokken en bezadigd stappen de kraanvogels over het grasveld, ijverig zoekend naar voedsel. Mooie zangvogels fladderen door de ruime volière, zingen vol dankbaarheid de zon een welkomstlied en gluren met hun beweeglijke kraaloogjes nieuwsgierig naar de kleine kleuters, die zich voor hun woonplaatsen verdringen en vader en moeder bij herhaling om “zoo’n pietje” vragen. Kraaien wippen brutaal heen en weer en danken met het roepen van hun naam de milde gevers voor pinda’s en andere lekkernijen. Nog even kijken we of er al leven is in den vijver. Hier en daar zien we eenige vinnen zich traag bewegen, doch echt leven moet er nog in komen. Thans is het nog het waterhoentje, dat zich genoeglijk in de ruime plas dompelt en het water in beroering brengt. We lachen even wanneer we eenzaam, doch behaaglijk een jongeman op een bank zien zitten, languit, de hoed over den Oogen, genietend van het eerste zonnebad in 1934. Bij den uitgang kunnen we niet nalaten even afscheid van de papegaaien te nemen. De grond ligt bezaaid met notedoppen en wanneer we een paar pinda’s in het etensbakje leggen, krijgen we als belooning… een beet in de vinger, die ons verschrikt achteruit doet springen, ondanks het feit dat het heelemaal geen pijn doet. Lorre heeft blijkbaar zelf schik van zijn onverwachte uitval en met een gevoel letterlijk en figuurlijk te zijn beetgenomen verlaten we het mooie park, nog nagenietend van den eersten voorjaarsmiddag en verlangend naar den volgenden. Fotobijschrift: In het blad ‘Utrecht in woord en beeld’ van 14 september (dat is pas in de herfst dus, excuus) 1934 schreef de redactie bij deze foto: In het Julianapark te Utrecht wordt ‘‘Lorre’’ door zijn tallooze vriendinnetjes en vriendjes ‘‘schandalig’’ verwend. Van alle kanten worden hem lekkere hapjes toegestoken, zoodat hij soms niet weet, wat hij het eerst moet aanpakken. Ja, ja, die koppiekrauw heeft het zoo kwaad niet!’

Oud Nieuws 30 maart 1963 Goede uitvoering van Zuilens Fanfare Corps In het Pastoor Schiltehuis in Utrecht trad vrijdagavond het Zuilense Fanfare Corps voor het voetlicht met een muziekuitvoering. Onder leiding van dirigent D.D. Koning werden de nummers op verdienstelijke wijze gebracht. Solist C. Koning werd tegelijkertijd gehuldigd voor zijn 25-jarig lidmaatschap. Hij ontving de zilveren draagspeld. Een succes werd het eerste optreden van de dertien jeugdleden, onder leiding van de heer C. Koning. Met het optreden van het tamboerkorps onder leiding van de heer G.G. Steigerwald werd het muzikale gedeelte besloten. Na de pauze speelde de toneelgroep De Bazuin uit De Meern het stuk Nachtoperatie onder regie van de heer P. van Oostrum.

Natuurlijk moet er een foto van de vlag van Zuilen bij het bericht dat hij weer te koop is. Maar die vlaggen zitten allemaal keurig in de verpakking en hebben dus vouwen. Gisteren geen tijd meer om een paar te strijken, Nu wel dus...

Oud Nieuws 29 maart 1933 Zuilen. (D.D.)/ W i l l e m d e Z w ij g e r h e r d e n k i n g. De 24ste April zal ook te Zuilen niet onopgemerkt voorbij gaan. De Oranje-Vereeniging “Zuylen” heeft het initiatief genomen tot een waardige herdenking van de geboorte van den Vader der Vaderlands. Door buitengewone medewerking is de Oranjevereeniging is staat een zeer goed programma aan de bieden. Het Zuilensche fanfarecorps, de Christelijke gemengde Zangvereeniging “Sursum Corda”, de Chr. gem. Zangvereeniging “Eben Haëzer, de Gem. Zangver. “V.I.O.S.” verleenen belangeloos hun medewerking. Majoor de Bas zal de herdenkingsrede uitspreken, terwijl de avond zal worden besloten met een schitterend vuurwerk. De herdenking zal plaatsvinden in den tuin van het Gemeentehuis, welwillend door het gemeentebestuur beschikbaar gesteld. Fotobijschrift: geen foto van het bestuur van de Oranjevereniging. dan meer een van het lint met medaille waaruit blijkt dat deze vereniging wel bestond! (dat is een grapje hoor, ik weet wel dat dit een actieve vereniging was!)

EINDELIJK weer te koop: de vlag van Zuilen! 15 euro per stuk, in het Museum van Zuilen.

Ohhh. het is deze keer wel een heel bijzondere uitgave geworden van onze Zuilense Nieuwsbode!! http://www.museumvanzuilen.nl/wp-content/uploads/2018/03/Zuilense-Nieuwsbode-102.pdf

Oud Nieuws 28 maart 1946 Bevrijdingsfeesten te Zuilen Dit jaar viert Zuilen één groot Bevrijdingsfeest, georganiseerd door de gezamenlijke Buurtvereenigingen, waarvan ’t Secretariaat gevestigd is: De Bazelstraat 3. Het programma is voorloopig als volgt samengesteld: 3 Mei: Volszangavond, waarschijnlijk in t’ Julianapark. 4 Mei: Volkszang door de schoolkinderen. Ronde v. Zuilen door de Wielersportver. “De Volharding”, (Profs, amateurs en transportfietsen). Feestconcert door ’t Zuilens Fanfarecorps. 5 Mei: Sportmiddag (turnen, korfbal, athletiek) 11 Mei: Groote gecostumeerde optocht, waaraan kunnen deelnemen: vereenigingen, groepen, zaken en individueele personen. Hiervoor diene men zich op te geven met vermelding van hetgeen men uitbeeldt, uiterlijk 31 Maart a.s. bij het secr. De Bazelstraat 3. 6-14 Mei: Diverse cabaret- en muzikeavonden en voor de kinderen sprookjesgeluids-films, alles in het Pastoor Schiltehuis. Gewerkt wordt nog aan een etalagewedstrijd. Tot slot zal van 18 Mei af in Marnixlaan en St. Josephlaan een Lunapark worden gehouden. Van de baten zal 50% worden afgestaan aan de Stichting “Ziekenhuis Zuilen”. Fotobijschrift: Bevrijdingsfeest aan de Marnixlaan, bewoners van de Marnixlaan verkleedt voor de lens. Derde van links is de heer Smit van de Marnixlaan nummer 23-2.

Oud Nieuws 27 maart 1929 ZUILEN. B. en W. stellen den raad voor, over te gaan tot uitbreiding van de verlichting langs den Amsterdamschen straatweg. De kosten zullen in totaal ƒ 1230 bedragen. B. en W. doen den raad voorts een voorstel tot het vaststellen van namen van straten. B. en W. stellen den raad voor, over te gaan tot het reorganiseren van de brandweer, door oprichting van een vrijwillige brandweer. Het is de bedoeling van het college, als arbeidsveld der vrijwillige brandweervereeniging in hoofdzaak aan te wijzen het gebied der gemeente, dat niet voor eerste hulp is betrokken in de overeenkomst die inzake de blussching van brand met de gemeente Utrecht is gesloten. B. en W. stellen den raad voor, toe te treden tot de Nederlandsche Thermo Chemische Fabrieken voor de destructie van afgekeurd vee en vleesch. Fotobijschrift: in 1948 bestond de vrijwillige Brandweer Zuilen 12,5 jaar. Dat werd groots gevierd, met onder andere een stoet historische brandweerauto's. Zo hebben we een beeld van de brandweer uit Zuilen rond 1929. Op de treeplank Henk Schieveen.

Nog een studiedag vandaag 🎉 we hebben al een nest gemaakt (ipv van een hut, heel fijn want geen dak nodig 😉) en nu een Lego katapult 🦅 #angrybirdsfans #lego #studiedag #katapult