Selen i śmiertelność z powodu raka Selen jest jednym z pierwiastków śladowych, które są i były od wielu lat przedmiotem zainteresowania naukowców, lekarzy i pacjentów chorych na raka. Zaobserwowano że istnieje ścisła zależność pomiędzy stężeniem selenu w surowicy a ryzykiem zgonu niezależnie od przyczyny (Raymann 2012a). Przeprowadzane na szeroką skalę badania epidemiologiczne wykazały, że istnieje ścisła korelacja między geograficznym rozmieszczeniem selenu w glebie i w płodach rolnych oraz jego ilością w diecie a zapadalnością i umieralnością ludzi z powodu raka różnych narządów. Schrauzer i wsp., w badaniach oceniających zawartość selenu w diecie obejmujących 27 krajów, zaobserwowali odwrotną korelację między ilością spożywanego selenu a umieralnością z powodu raków płuc, jelita grubego, odbytnicy, gruczołu krokowego, sutka i jajników (Schrauzer 1997). Wyniki badania amerykańskiego NPC (ang. Nutritional Prevention of Cancer Trial) wskazują, że suplementacja selenem może redukować nie tylko zachorowalność ale również śmiertelniość z powodu raka Duffield-Lillico i wsp. 2002). W grupie uczestników powyższego badania suplementacja selenem zmniejszyła śmiertelność z powodu raka o ponad 40%. Dane pochodzące z metaanalizy 49 prospektywnych badań potwierdziły również zmniejszenie umieralności z powodu raka o 45% u osób z optymalnym stężeniu selenu (Dennert i wsp. 2011).

Selen a rak ( część I ). Według najnowszych a także wcześniejszych badań, selen jako pierwiastek śladowy, może w istotny sposób przyczynić się do zachowania Nas w dobrej formie. Dziś krótki wstęp cyklicznego artykułu ( następne części będą ukazywać się w odstępach tygodnia czasu ), opartego na doniesieniach naukowych. Selen jest mikroelementem niezbędnym dla prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu. W organizmie, selen działa poprzez białka, do których jest wbudowany w postaci seleneocysteiny. Jako składnik selenobiałek, selen odgrywa rolę enzymatyczną i strukturalną. Stymuluje układ odpornościowy do zwiększania produkcji przeciwciał, co prowadzi do zwiększonej aktywności komórek układu immunologicznego czyli odpornościowego (Combs i wsp.2001). Badania sugerują, że selen może wpływać na ryzyko zachorowania na nowotwory jako przeciwutleniacz, chroniąc organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników, a także poprzez zwiększenie aktywności komórek układu odpornościowego i hamowanie rozwoju naczyń krwionośnych guza. Ochronna rola tego pierwiastka przed pro-oksydantami wynika między innymi z obecności selenu w centrum aktywnym enzymów antyoksydacyjnych. Jednym z najlepiej poznanych jest enzym – peroksydaza glutationowa – GPX, którego główną funkcją jest ochrona składników komórkowych (DNA, lipidy) przed uszkadzającym działaniem H2O2 i różnych nadtlenków organicznych wytwarzanych w czasie przemian w organizmie (Torun i wsp.1995; Zachara i wsp. 1992). .

Jak i po co wzmocnić odporność organizmu. Jesień sprzyja przeziębieniom, wzmożonym zachorowaniom na grypę, nasileniu objawów przewlekłych chorób stawów czy bóli reumatycznych. Zamiast leczyć uciążliwe objawy lepiej zapobiegać – dbać o własny system odpornościowy i to nie tylko w okresie jesienno-zimowym ale cały rok. Gdy nasz układ immunologiczny właściwie spełnia swoją rolę, żadne bakterie, wirusy, zakażenia, alergie czy czynniki rakotwórcze nie stanowią dla naszego organizmu zagrożenia. Co jednak gdy nie funkcjonuje on prawidłowo, jest osłabiony i nie radzi sobie z zagrożeniem ? Czy możemy go jakoś wspomóc ? Jak funkcjonuje ? Coraz częściej dostrzega się ogromną rolę jaką odgrywa sprawny układ odpornościowy w leczeniu oraz zapobieganiu chorób czyli ogólnie rzecz biorąc jego zdolność do samoleczenia. Pobudzenie układu odpornościowego do walki zależy od zapewnienia mu odpowiedniego zaopatrzenia w tlen, witaminy, składniki mineralne, enzymy itp. Dzięki temu nasz organizm jest w stanie samodzielnie syntetyzować substancje zwiększające skuteczność układu odpornościowego. Nie od dzisiaj wiadomo, że lepiej zapobiegać chorobom niż je leczyć. Wiąże się to nie tylko z nieporównywalnie większymi wydatkami, ale także ze złym samopoczuciem i późniejszą koniecznością nadrabiania zaległości w pracy, w domu lub w szkole. Aby tego uniknąć, musimy dbać o swój układ odpornościowy. Wspomagać jego prawidłowe działanie poprzez przyjmowanie sezonowych szczepień oraz suplementację preparatami stymulującymi jego lepsze funkcjonowanie. Nie należy zapominać także o prawidłowej diecie, regularnym przyjmowaniu posiłków, zdrowym stylu życia uwzględniającym ruch, sen i właściwy odpoczynek.

Witamina D – jej rola, nadmiar i niedobór W minionym i bieżącym roku zewsząd atakowały nas reklamy preparatów których głównym składnikiem jest witamina D. Podsumujmy więc krótko jej rolę w organizmie, niedobór i nadmiar. Witamina D jest odpowiedzialna za prawidłowy rozwój i mineralizację kości. Pełni ważną funkcję w regulacji gospodarki wapniowo-fosforowej ustroju. Zwiększa wchłanianie wymienionych pierwiastków z przewodu pokarmowego oraz wyrównuje stosunek wapnia do fosforu. Pełni funkcje regulacyjne w układzie odpornościowym. Źródłem witaminy D jest głównie biosynteza cholekalcyferolu z 7-dehydrocholesterolu w skórze pod wpływem promieniowania, w mniejszym stopniu dieta, dostarczająca zarówno witaminy D3, jak i D2. W naszej szerokości geograficznej, kąt padania promieni słonecznych w miesiącach jesienno-zimowych jest zbyt mały i nie umożliwia produkcji cholekalcyferolu w skórze. Ilość „zmagazynowanej” witaminy D3 w tkankach może być niewystarczająca. Objawami niedoboru mogą być : utrata apetytu, biegunka, bezsenność, zaburzenia widzenia, bóle kostno-stawowe, niesmak w jamie ustnej. Niedostateczna ilość witaminy D przyczynia się do rozwoju krzywicy u dzieci, osteoporozy u dorosłych, wiąże się z ryzykiem chorób krążenia, cukrzycy, chorób zapalnych oraz autoimmunologicznych ( stwardnienie rozsiane, toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów). Objawami nadmiaru witaminy D w naszym organizmie mogą być : nudności, zwiększone uczucie pragnienia, osłabienie, pocenie się, wzmożone oddawanie moczu, świąd skóry, wymioty. Przedawkowanie witaminy D doprowadza do gromadzenia wapnia w tkankach m.in. w sercu i nerkach, co może prowadzić do zaburzeń pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego. Zwiększa zapadalność na kamicę nerek i pęcherzyka żółciowego. Jak więc postępować aby ustrzec się zarówno przed niedoborem jak i nadmiarem tej niewątpliwie bardzo istotnej dla naszego organizmu witaminy ? W okresie jesienno-zimowym na pewno warto uzupełniać jej niedobór ale z rozsądkiem. Przede wszystkim jeśli bierzecie jakiekolwiek preparaty witaminowe lub podwyższające odporność – czytajcie składy, bo większość z nich zawiera już wystarczającą dawkę wit. D ( np. Tran ).

Dlaczego warto korzystać ze słońca ? Przebywanie na słońcu niesie ze sobą wiele korzyści. Powoduje zwiększenie syntezy witaminy D, która poprawia nasze samopoczucie i pozwala lepiej przyswajać wapń w naszym organiżmie zapobiegając osteoporozie. Jest też ważna dla naszego układu odpornościowego - zapewnia nam lepszą ochronę przed mikroorganizmami. Światło słoneczne zwiększa efektywność naszego układu krążenia i reguluje pracę układu nerwowego. Dzięki promieniowaniu słonecznemu w organizmie wytwarzana jest większa ilość tlenku azotu, który rozszerza naczynia krwionośne, a przez to obniża ciśnienie krwi. Niektórzy naukowcy ( dr Richard Weller z Uniwersytetu w Edyndurgu ) uważają, że unikanie słońca jest równie szkodliwe jak nadmierna ekspozycja na nie. Jak więc postępować aby pogodzić te kwestie ? Najlepszym rozwiązaniem jest wystawienie skóry na słońce na około 15-20 minut dziennie ( ale nie w godzinach południowych kiedy promieniowanie jest najsilniejsze ) i dopiero po nim zastosowanie kosmetyku z filtrem ( filtry blokują wytwarzanie witaminy D ). Umiar wskazany we wszystkim.

Słońce czy solarium ? Już 1/3 wakacji za nami, a pogoda jak zawsze, trochę słońca trochę deszczu. Nie zawsze uda nam się „wstrzelić” z urlopem w pogodę. Czy warto więc korzystać z solarium ? Jeżeli opalenizna ma poprawić nam samopoczucie to wyjątkowo możemy sobie na nią pozwolić, pod warunkiem przestrzegania zasad korzystania z tych urządzeń. Wizyt powinno być tylko kilka ( do 5 ) i krótkich. W solarium skóra brązowieje pod wpływem promieni UVA a właśnie te promienie są znacznie bardziej szkodliwe dla skóry niż UVB. Niszczą bowiem włókna kolagenu i elastyny, przez co szybciej zaczyna się proces starzenia. Pamiętajmy również, że osoby z dużą ilością przebarwień w ogóle nie powinny się opalać. Promieniowanie ultrafioletowe pobudza pojawianie się nowych znamion, a badania wykazują ścisłą zależność pomiędzy opalaniem a ryzykiem raka skóry. Zachowajmy więc zdrowy rozsądek aby mieć zdrowe ciało ! Następny wpis o opalaniu na słońcu.

Czym jest anemia ? Anemia czyli niedokrwistość bo tak nazywamy niedobór żelaza w organizmie, może rozwinąć się w każdym momencie. Szczególnym okresem, w którym najczęściej występuje jest około 20 tydzień ciąży. Znacznie zwiększa się wtedy objętość krwi w organizmie matki oraz zapotrzebowanie nienarodzonego dziecka na żelazo. Istnieje również grupa kobiet bardziej narażonych na tę przypadłość. Należą do nich kobiety które : zaszły w ponowną ciąże trzy lub cztery miesiące po urodzeniu dziecka, spodziewają się więcej niż jednego dziecka, przed ciążą chorowały na anemię, dużo wymiotowały w początkowym stadium ciąży, przed zajściem w ciąże nieodpowiednio się odżywiały, mają problemy z przyswajaniem żelaza. Co powinno nas zaniepokoić ? Bardzo często objawy anemii są ignorowane przez kobiety ciężarne i mylone z objawami związanymi z ciążą. Kiedy stężenie czerwonych krwinek znacznie się obniża, przyszła mama może u siebie zauważyć: bladość skóry, zawroty głowy, osłabienie, zmęczenie, mroczki przed oczami lub brak tchu, siniaki lub krwawienia, szybkie bicie serca, mdłości i biegunkę, senność, drętwienie i drżenie stóp. W przypadku gdy poziom hemoglobiny we krwi spada poniżej 10, 5 g/dl (gramów na decylitr krwi) konieczne jest podjecie działań w celu uzupełnienia niedoboru żelaza.

Rola żelaza w organizmie. Rola żelaza w organizmie jest nie do przecenienia. Wchodzi w skład wielu ważnych białek: hemoglobiny (w krwinkach czerwonych) i mioglobiny (w tkankach mięśniowych). To właśnie krwinki czerwone są odpowiedzialne za transport tlenu do wszystkich komórek w naszym organizmie. Kiedy krew przepływa przez płuca, cząsteczka żelaza zawarta w hemoglobinie wiąże cząsteczkę tlenu, która jest następnie transportowana do narządów ciała. Mięśnie, które również potrzebują tlenu, otrzymują go dzięki cząsteczkom żelaza w mioglobinie. Bierze udział w tworzeniu składników krwi, takich jak erytrocyty i leukocyty i jest niezbędne dla dobrego funkcjonowania układu odpornościowego, gdzie pomaga chronić organizm przed infekcjami. W układzie nerwowym jego rola polega na utrzymywaniu odpowiednich funkcji fizycznych i intelektualnych.

Co może upośledzać układ odpornościowy niezdrowy tryb życia, zbyt krótki i mało efektywny sen, częste tzw. "zarywanie nocy". Stresująca praca, brak chociażby krótkich chwil relaksu, życie w ciągłym napięciu po pewnym czasie mogą skutkować spadkiem sił obronnych organizmu. Ciągły stres zwiększa ryzyko chorób o podłożu zapalnym - alergii, chorób stawów i serca, gdyż osłabia wrażliwość komórek na hormon hamujący zapalenie. Najnowsze wyniki zespołu z Washington University wykazują, że ciągły stres, np. związany z chorobą bliskiej osoby, może powodować, iż układ odpornościowy utrzymuje w organizmie stan zapalny, mimo sygnałów nakazujących jego zaprzestanie. Rozwój stanu zapalnego jest ważnym etapem walki układu odpornościowego z zakażeniem i niezbędnym etapem w procesie gojenia ran. Jednak niepotrzebne utrzymywanie się przewlekłych stanów zapalnych w różnych narządach jest związane z większym ryzykiem chorób o podłożu zapalnym, do których zalicza się alergie, tzw. choroby autoimmunologiczne, czyli związane z atakiem układu odpornościowego na własne tkanki (np. stwardnienie rozsiane), czy choroby układu krążenia (np. miażdżyca).

Na co pomoże zielona herbata ? Zielona herbata to jeden z najskuteczniejszych naturalnych środków usuwający z naszego organizmu nadmiar cholesterolu. Zapobieganiu miażdżycy i jej najpoważniejszemu skutkowi zawałom serca. Zielona herbata pomaga w obniżaniu ciśnienia i łagodnie je stymuluje, dzięki czemu poprawia się ukrwienie całego organizmu i wydolność poszczególnych organów wewnętrznych. Wzmacnia ściany naczyń krwionośnych i hamuje ich uszkodzenia. Skutecznie, obniża także poziom cukru we krwi. Przeciwdziała osteoporozie i wzmacnia kości. Dzięki obecności fluoru wzmacnia szkliwo i zapobiega próchnicy. Polifenole obecne w zielonej herbacie niszczą wolne rodniki i powstrzymują proces starzenia się skóry. Dodatkowo chronią skórę przed promieniowaniem UV i zanieczyszczeniami środowiska.

Zielona herbata – dlaczego powinniśmy pić ją codziennie ? Zielona herbata to doskonały środek profilaktyczny, którego codzienne stosowanie reguluje przemianę materii, łagodzi stres i aktywuje naturalne mechanizmy obronne organizmu. W japońskiej i chińskiej medycynie używana jest od 5 tysięcy lat. Japończycy wymieniają 61 dolegliwości i chorób, którym zapobiega. Uważają natomiast iż 21 schorzeń potrafi wyleczyć. Zielona herbata zawiera szereg witamin m.in. A, B, B2, C, K i PP oraz wiele cennych dla naszego organizmu minerałów i mikroelementów, dzięki czemu stymuluje i wspomaga działanie naturalnego systemu immunologicznego. Jej regularne stosowanie sprawia, że odporność organizmu znacznie się zwiększa. Posiada właściwości przeciwwirusowe i bakteriobójcze.

Wyniki konkursu na Dzień Mamy. Nagrodę w postaci opakowania magnezu Mag365 wygrali : Justyna Ślusarczyk, Tomasz Koźlik, Marta Bury. Serdecznie gratulujemy i prosimy o przesłanie na maila adresu do wysłania nagrody.