Crveni krst je humanitarna, nezavisna i dobrovoljna organizacija i jedino nacionalno društvo u Republici Srbiji. Srpsko društvo Crvenog krsta osnovano je 6. februara 1876. godine, na inicijativu dr. Vladana Đorđevića, uglednog vojnog lekara, u Dvorani beogradske opštine. Za prvog predsednika izabran je mitropolit Mihajlo Jovanović, a Upravu je činilo nekoliko uglednih građana tadašnje Srbije.

Iste godine, 24. marta na inicijativu Srpskog društva Crvenog krsta, Kneževina Srbija je pristupila Ženevskim konvencijama. Kneževina Srbija visoko je cenila zalaganje Društva u pomoći ljudima, a osnovni zadatak tadašnjeg Crvenog krsta bio je pomoć vojnom sanitetu. Knez Milan Obrenović odlikovao je predsednika Crvenog krsta Velikim krstom Takovskog reda, a 11. juna 1876. godine Međunarodni komitet Crvenog krsta priznao je Srpsko društvo Crvenog krsta.

Temelji Doma Crvenog krsta udareni su juna 1879. godine u Siminoj ulici u Beogradu, gde se Crveni krst Srbije i danas nalazi.

Danas je Crveni krst Srbije Nacionalno društvo kome je međunarodno priznanje potvrđeno 21.9.2006. godine.

Crveni krst Srbije sa 183 organizacije Crvenog krsta u gradovima i opštinama (među kojima i opština Kladovo) i 2 pokrajinske organizacije Crvenog krsta posebno se angažovao na prihvatu i zbrinjavanju izbeglih i prognanih lica sa prostora bivše Jugoslavije kojih je bilo i do sedamsto hiljada, kao i u zbrinjavanju privremeno raseljenih lica sa Kosova i Metohije, kojih je blizu 200.000.

Kroz različite socijalne programe Crveni krst Srbije pomaže i socijalno ugroženo stanovništvo u Republici Srbiji (preko 10% od ukupnog broja stanovnika). Redovnim distribucijama pomoći na Kosovo i Metohiju Crveni krst Srbije pomaže ugrožene kategorije stanovnika.