Description
Od 1.07.2005 dowodzi siłami biorącymi udział w operacjach pokojowych i stabilizacyjnych oraz podczas sytuacji kryzysowych i klęsk żywiołowych. Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych odpowiada za planowanie i dowodzenie wojskami i przydzielonymi elementami pozamilitarnymi w operacjach połączonych, pokojowych, ratowniczych, humanitarnych oraz działaniach prowadzonych w celu zapobiegania aktom terroru, lub usuwania ich skutków, a także siłami wydzielonymi do wsparcia administracji rządowej i samorządowej w przypadku wystąpienia niemilitarnych sytuacji kryzysowych.
DO RSZ planuje, organizuje i prowadzi ćwiczenia, a także dokonuje oceny zdolności sił i środków zadeklarowanych do prowadzenia operacji. Sprawdza utrzymanie zdolności dyżurnych sił i środków oraz wydzielanych do realizacji zadań poza granicami państwa; realizuje wobec nich dowodzenie narodowe, a także sprawuje nadzór nad operacjami specjalnymi.
DO RSZ przygotowuje niezbędne dane planistyczne i organizacyjne w zakresie zapewnienia funkcjonowania Systemu Obrony Powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „Systemem OP RP" oraz wykonywania zadań Ministra Obrony Narodowej w zakresie ochrony granicy państwowej w przestrzeni powietrznej Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „przestrzenią powietrzną RP".
W czasie kryzysu militarnego i wojny, Dowództwo jest organem odpowiedzialnym za przygotowanie Stanowiska Dowodzenia Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i realizuje dowodzenie operacyjne Siłami Zbrojnymi oraz elementami układu pozamilitarnego, wydzielonymi w podporządkowanie Dowódcy na podstawie decyzji Ministra Obrony Narodowej dla przeprowadzenia połączonej operacji obronnej.
W czasie pokoju Dowództwo dowodzi, poprzez Centrum Operacji Powietrznych, i Centrum Operacji Morskich, siłami i środkami wydzielanymi do pełnienia dyżurów bojowych w celu ochrony granicy państwowej w przestrzeni powietrznej RP, przestrzeni powietrznej RP, a także wsparcia Morskiego Oddziału Straży Granicznej, w celu ochrony obszarów morskich.
Tell your friends
RECENT FACEBOOK POSTS
facebook.comPhotos from Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's post
Szef Sztabu DO RSZ, generał brygady pilot dr Tadeusz Mikutel spotkał się z rozpoczynającym misję dyplomatyczna w naszym kraju attaché obrony Chile pułkownikiem Luisem Felipe Sáez Collantesem. Wizyta zapoznawcza była okazją do rozmowy na temat polsko – chilijskiej współpracy wojskowej.
Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych
Nagroda dla „Powstańców” czasu pokoju.. 3 sierpnia 2011 r. #MuzeumPowstaniaWarszawskiego ustanowiło Nagrodę im. Jana Rodowicza „Anody” – honorowe odznaczenie dla osób wyróżniających się zaangażowaniem w działaniach społecznych oraz postawą stanowiącą przykład dla młodego pokolenia. Nagroda przeznaczona jest dla współczesnych bohaterów – osób, które bezinteresownie robią wyjątkowe rzeczy dla innych. Wśród zgłaszanych kandydatów do nagrody są współcześni „superbohaterowie”, którzy dotychczas nie zostali docenieni za swoją działalność. To już szósta edycja nagrody im. Jana Rodowicza „Anody” – z nową kategorią, w ramach której MPW honorować będzie osoby odznaczające się wyjątkową inicjatywą społeczną.
Ministerstwo Obrony Narodowej
Plan jest prosty. Założenia jasne i konkretne. Zapraszamy już w najbliższą sobotę, 19 listopada!!! #SamoobronaKobiet to projekt bezpłatnych szkoleń, które będą się odbywały w 30 polskich miastach. Najlepsi wojskowi instruktorzy będą uczyli i pokazywali Polkom, jak doskonalić umiejętności i techniki samoobrony, po to, aby w razie niespodziewanego ataku czy znalezienia się w sytuacji zagrażającej osobistemu #bezpieczeństwu potrafiły sobie z nimi poradzić.
Photos from Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's post
Maraton Ateński to coroczna impreza sportowa skupiająca kilkadziesiąt tysięcy uczestników, turystów i widzów. W ramach kilkudniowego wydarzenia organizowane są zawody i pokazy sztuk walki, biegi dla różnych grup wiekowych i na różnych dystansach, a finałowym wydarzeniem jest Maraton Ateński. W tym roku w maratonie udział wzięli żołnierze z XXXIV zmiany PKW KFOR w Kosowie, którzy łącznie z trzydziestoosobową grupą żołnierzy z Wielonarodowej Grupy Bojowej - Wschód (MNBG-E) wystąpili w imieniu SM KFOR. Polski kontyngent reprezentowali: kpt. Marcin Pawłowski i st. chor. Przemysław Lachowski. W biegu finałowym linię startu przekroczyło blisko 20 tysięcy uczestników. Wśród biegnących 443 Polaków polscy żołnierze zajęli 3 i 5 miejsce. Jako żołnierze SM KFOR linię mety przekroczyli z pierwszym i drugim czasem uzyskując: 2h 58’ 5’’ oraz 2h 56’ 49’’. Corocznie organizowany Maraton Ateński wyróżnia się spośród innych tego typu imprez sportowych. Zrodził się z prawdziwego wydarzenia historycznego po bitwie pod Marathonem w 490 pne. Maraton Ateński zawsze ma szczególne miejsce w sercach i umysłach miłośników sportu. Łączy legendę z historią, prezentuje siłę ludzkiej woli, jest symbolem wartości, odpowiedzialności, przyjaźni i solidarności. Tekst: por. Damian Antonik Zdjęcia: Ze zbioru XXXIV zmiany PKW KFOR
Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's cover photo
zdjęcie: st. chor. szt. Waldemar Młynarczyk
Photos from Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's post
#ŚwiętoNiepodległości W Warszawie w ramach obchodów Narodowego Święta Niepodległości odbyły się uroczystości z udziałem władz państwowych i wojska. W uroczystościach uczestniczył Dowódca Operacyjny RSZ gen. broni dr Marek Tomaszycki.
Photos from Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's post
W przeddzień Narodowego Święta Niepodległości, Prezydent RP Zwierzchnik Sił Zbrojnych Andrzej Duda na filarze Grobu Nieznanego Żołnierza odsłonił tablicę poświęconą pamięci „Żołnierzy Wyklętych”. W uroczystości uczestniczył Dowódca Operacyjny RSZ generał broni dr Marek Tomaszycki.
polska-zbrojna.pl
#ŚwiętoNiepodległości Redakcja portalu polska-zbrojna.pl przygotowała bogaty w treści i archiwalną ikonografię serwis „Nasza Niepodległa!” – to „niezbędnik” wiedzy dla każdego, komu bliska jest polska historia, a szczególnie historia polskiego oręża. Zapraszamy! Fascynujące spotkanie z historią - gwarantowane!
Timeline Photos
Narodowe #ŚwiętoNiepodległości Z okazji Narodowego Święta Niepodległości w dniach 10-11 listopada 2016 r. w Warszawie odbędą się następujące przedsięwzięcia: 10 listopada: a) o godz. 12.00 na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego – uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej na filarze Grobu Nieznanego Żołnierza poświęconej „Żołnierzom Wyklętym”, b) o godz. 17.30 – na placu przed Pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego, usytuowanym przy Dowództwie Garnizonu Warszawa, odbędzie się „Capstrzyk Niepodległości w Warszawie”, c) ok. godz. 21.00 na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego – koncert okolicznościowy w wykonaniu Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego i artystów scen polskich. 11 listopada zostaną przeprowadzone centralne obchody święta, podczas których: a) w godz. 08.15 – 08.35 – złożenie wieńców przez Prezydenta RP przed pomnikami: Wincentego Witosa, Ignacego Paderewskiego oraz Romana Dmowskiego, b) o godz. 08.50 przy grobie śp. Prezydenta RP Ryszarda Kaczorowskiego w Świątyni Opatrzności Bożej – uroczystość złożenia wieńca przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, c) o godz. 09.00 w Świątyni Opatrzności Bożej – Msza Święta za Ojczyznę, d) o godz. 10.20 przed Pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego przy Belwederze – uroczystość złożenia wieńca przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. e) o godz. 10.45 w Pałacu Belwederskim – uroczystość wręczenia przez Prezydenta RP odznaczeń państwowych, f) o godz. 11.10 na Placu Marszałka Piłsudskiego – koncert i pokaz musztry paradnej w wykonaniu orkiestry wojskowej, g) o godz. 12.00 na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego – Uroczysta Odprawa Wart połączona z Niepodległościowym Apelem Pamięci oraz złożeniem wieńców i wiązanek na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza, h) ok. godz. 13.00 – przemarsz pododdziałów biorących udział w Uroczystej Odprawie Wart, i) ok. godz. 13.00 przed Pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa – uroczystość złożenia wieńca przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. *** Jesienią 1918 r. dobiegała końca I wojna światowa, która przyniosła klęskę wszystkim trzem zaborcom. Rosja pogrążyła się w zamęcie rewolucji i wojnie domowej, wielonarodowa monarchia austro-węgierska rozpadała się i chyliła ku upadkowi, a Niemcy uginały się pod naporem wojsk Ententy . Dla Polaków była to niepowtarzalna szansa, aby odzyskać utracony byt państwowy. Widząc nieuchronną klęskę zaborców, Polacy zaczęli przejmować władzę wojskową i cywilną tworząc zręby przyszłego państwa. Niepodległość jednak nie była dziełem przypadku. Wiązała się bowiem ściśle z walką zbrojną narodu polskiego w latach I wojny światowej: w Legionach Polskich, formacjach militarnych powstałych w Rosji, w Armii Polskiej gen. Józefa Hallera, w różnych organizacjach konspiracyjnych, a także w ramach działalności na polskiej i międzynarodowej arenie politycznej. 8 stycznia 1918 r. prezydent USA Wilson w 13. punkcie swojego orędzia, stwierdził: „należy stworzyć niezawisłe państwo polskie, które winno obejmować terytoria zamieszkałe przez ludność niezaprzeczalnie polską, któremu należy zapewnić swobodny i bezpieczny dostęp do morza i którego niezawisłość polityczną i gospodarczą oraz integralność terytorialną należy zagwarantować paktem międzynarodowym”. 3 czerwca 1918 r. rządy Wielkiej Brytanii, Francji i Włoch, mając poparcie USA, ogłosiły wspólną deklarację nawiązującą do sprawy polskiej „utworzenie państwa polskiego, zjednoczonego i niepodległego, z wolnym dostępem do morza, stanowi jeden z warunków pokoju trwałego i sprawiedliwego oraz panowania prawa w Europie.” Rada Regencyjna 7 października 1918 r. wydała manifest do narodu polskiego, w którym powołując się na 13. pkt orędzia prezydenta USA, stwierdziła, że stanowi on podstawę do niepodległości Polski i powołania rządu polskiego, który będzie złożony z członków reprezentujących różne opcje polityczne. Powstały rząd wydał 27 października dekret o formowaniu Wojska Polskiego. 28 października 1918 roku w Krakowie powstała Polska Komisja Likwidacyjna, która zaczęła przejmować władzę z rąk Austriaków na terenie Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Przypieczętowaniem jej dzieła było w kilka dni później rozbrojenie załogi austriackiej przez członków konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej oraz legionistów i młodzież. 1 listopada 1918 r. we Lwowie wybuchły walki polskiej ludności z Ukraińcami, którzy proklamowali powstanie Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej. W nocy z 6 na 7 listopada w Lublinie powstał Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej pod kierownictwem Ignacego Daszyńskiego, w którego skład weszli przedstawiciele Polskiej Partii Socjalistycznej, Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej i Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”. Równocześnie oddziały podległe rządowi przystąpiły do rozbrajania wojsk okupacyjnych na Lubelszczyźnie i Kielecczyźnie. W dniu 10 listopada 1918 roku do Warszawy przybył Józef Piłsudski, który od lipca 1917 roku był więziony przez Niemców w twierdzy magdeburskiej. Przyszły Naczelnik był witany m.in. przez regenta – księcia Lubomirskiego i Adama Koca z Polskiej Organizacji Wojskowej. Przyjazd Piłsudskiego wywołał entuzjazm ludność stolicy i masowe rozbrajanie okupantów na terenie całej Kongresówki. Stronnictwa niepodległościowe zażądały od Rady Regencyjnej przekazania pełni władzy bohaterowi z Magdeburga . W dniu 11 listopada Rada Regencyjna przekazała Józefowi Piłsudskiemu Naczelne Dowództwo nad formującym się Wojskiem Polskim, a trzy dni później przekazała mu całą władzę cywilną. Dzień wcześniej podporządkował mu się również Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej w Lublinie. 12 listopada J. Piłsudski wydał pierwszy rozkaz do Wojska Polskiego: Żołnierze! Obejmuję nad wami komendę w chwili, gdy dzieci naszej ziemi ujrzały słońce swobody w całym jej blasku. Z Wami razem ślubuję życie i krew swoją poświęcić na rzecz dobra Ojczyzny i szczęścia jej obywateli. […] Cały Nasz Naród staje teraz przed zagadnieniami, które rozwiązać będzie mógł tylko przy nadzwyczajnym wysiłku i naprężeniu swej siły i woli. W swoim zakresie zagadnienia te stają i przed nami. Rozwiązać je będzie nam tym trudniej, że twarda nasza służba nakłada nieraz ciężaru więcej na uczucia i serce żołnierza. Zarówno w najradośniejszych jak i najcięższych chwilach żołnierz musi być opanowanym i zrównoważonym, zdolnym do wykonania swego zadania w porządku i dokładnie”. 16 listopada J. Piłsudski powiadomił świat o powstaniu niepodległego państwa polskiego: „Jako Wódz Naczelny Armii Polskiej, pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienia Państwa Polskiego Niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski. […] Państwo Polskie powstaje z woli całego narodu i opiera się na podstawach demokratycznych. Rząd Polski zastąpi panowanie przemocy, która przez sto czterdzieści lat ciążyła nad losami Polski – przez ustrój, zbudowany na porządku i sprawiedliwości”. Józef Piłsudski powołał również nowy centralny rząd, który 21 listopada wydał manifest zapowiadający reformę rolną i nacjonalizację niektórych gałęzi przemysłu, uzależniając jednak ich przeprowadzenie od postanowień przyszłego Sejmu Ustawodawczego. Jednocześnie J. Piłsudski wprowadził bardzo korzystne dla robotników warunki pracy i zapowiedział wybory parlamentarne. 22 listopada J. Piłsudski ogłosił się Naczelnikiem Państwa i razem z premierem podpisał dekret o tymczasowych władzach Republiki Polskiej. Skupiając w swoim ręku najwyższą władzę wojskową i cywilną, J. Piłsudski stanął przed niezwykle trudnym zadaniem. Odradzający się do niepodległego bytu kraj był wyniszczony wojną i rabunkową gospodarką okupantów. Skarb pusty, przemysł był w ruinie, a kolej zdewastowana. Struktury władzy dopiero wyłaniały się z powojennego chaosu. Brakowało żywności, nie istniały polskie instytucje państwowe, jednolite prawo polskie, sądownictwo, szkolnictwo, brakowało wyszkolonych kadr. W pierwszych miesiącach niepodległości wojsko formowano głównie na zasadzie zaciągu ochotniczego. Do szeregów zgłaszała się pełna zapału młodzież szkolna, studencka, harcerze, członkowie Polskiej Organizacji Bojowej, byli legioniści, żołnierze służący w armiach zaborczych. Pod koniec grudnia 1918 r. Wojsko Polskie liczyło ok. 100 tys. Żołnierzy. W lutym 1919 r. – 150 tys. i osiemdziesiąt baterii artylerii, a jesienią tego roku, po połączeniu się z armią gen. Józefa Hallera i z wojskami wielkopolskimi – prawie 600 tys. i ponad 1000 dział. O umocnienie dopiero co odzyskanej niepodległości przyszło narodowi polskiemu toczyć krwawe boje. 27 grudnia 1918 r. wybuchło Powstanie Wielkopolskie, które zrzucając pruskie jarzmo, przywróciło Wielkopolskę do macierzy. W Galicji Wschodniej trwały zacięte walki z Ukraińcami. 1 listopada Ukraińcy przy cichej pomocy Austriaków opanowali Lwów. Polskie organizacje paramilitarne przy pomocy młodzieży stawiły opór. Odsiecz polska pod dowództwem ppłk. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego, w dniu 20 listopada wyparła przeciwnika z miasta. Na wschodnich kresach dawnych ziem polskich na Mińszczyźnie, Wileńszczyźnie i Nowogródczyźnie oddziały polskiej samoobrony skutecznie walczyły z bolszewikami, którzy wkraczali na tereny opuszczane przez wojska niemieckie. W styczniu 1919 r. do Śląska Cieszyńskiego wkroczyli Czesi, roszcząc sobie prawa do terenów nad Olzą. Słaba obrona polska została zepchnięta aż do Wisły. Mediacja państw zachodnich przyznała Czechom ich zdobycze terytorialne. W kwietniu tego roku przy wsparciu młodzieży i kolejarzy oddziały polskie wkroczyły do Wilna. Ponadto trzeba było trzech Powstań Śląskich, by część Górnego Śląska znalazła się w granicach Polski. Przypieczętowaniem dzieła odrodzenia Rzeczypospolitej była Bitwa Warszawska 1920 r., w której naród polski obronił odzyskaną niepodległość. Jak pisze prof. Andrzej Chwalba: "Powrót na mapę Europy państwa polskiego w listopadzie 1918 r. był następstwem koniunktury międzynarodowej oraz dążenia sześciu generacji Polaków do niepodległości. Dążenia te miały silne oparcie w tradycji polskiej państwowości i w tradycji poszanowania idei wolnościowych. Swoje dążenia do restytucji państwa Polacy manifestowali głównie poprzez spiski i powstania. Lecz polscy insurgenci czynem zbrojnym przypominali nie tylko o sprawie polskiej, ale i o prawie innych narodów do samostanowienia. Tak też byli postrzegani w dobie "Europy rewolucji" . Dzień 11 listopada 1918 r. był pierwszym dniem niepodległej II Rzeczypospolitej i zawsze utożsamiano go z osobą Józefa Piłsudskiego. Dzień ten był obchodzony już od 1919 r. jako Święto Niepodległości, ale dopiero w 1937 r. dla uczczenia powstania suwerennego ośrodka władzy odrodzonej Polski – został oficjalnie ogłoszony świętem narodowym. Od tego czasu jest jednym z najważniejszych świąt obchodzonych przez Polaków w kraju i zagranicą. Po II wojnie światowej władze Polski Ludowej usunęły Święto Niepodległości z kalendarza, ale nie z serc Polaków. Środowiska niepodległościowe nadal obchodziły kolejne rocznice 11 listopada 1918 roku. Dopiero w 1989 roku Sejm IX Kadencji przywrócił narodowi to święto, którego oficjalna nazwa brzmi: Narodowe Święto Niepodległości.
Uroczystości w przeddzień Narodowego Święta Niepodległości
zdjęcia: st. chor. szt. mar. Arkadiusz Dwulatek
Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's cover photo
grafika: st. chor. szt. mar. Arkadiusz Dwulatek
Photos from Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych's post
8 listopada 2016 roku żołnierze Centrum Operacji Lądowych – Dowództwo Komponentu Lądowego (COLąd-DKL) towarzyszyli profesorowi Wojciechowi Narębskiemu w uroczystościach z okazji Dnia Pamięci Poległych Żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej. Każdego roku, w pierwszych dniach listopada na Cmentarzu Rakowickim spotykają się byli i obecni żołnierze państw Wspólnoty Brytyjskiej, aby uczcić pamięć żołnierzy alianckich I i II wojny światowej, w trakcie tak zwanego Remembrance Day. W tym roku gośćmi honorowymi obchodów byli dwaj kombatanci: pułkownik Ludwik Krempa, pilot Polskich Sił Powietrznych na Zachodzie latający w 304 Dywizjonie Bombowym, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari oraz profesor Wojciech Narębski, żołnierz 22 Kompanii Zaopatrywania Artylerii 2 Korpusu Polskiego gen. Andersa oraz „towarzysz broni” kaprala Misia Wojtka. W uroczystościach wzięli także udział między innymi: brytyjski attache wojskowy pułkownik Simon Blake, brytyjski Konsul Honorowy w Krakowie Kazimierz Karasiński, przedstawiciele Krakowskiego Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP, uczniowie Zespołu Szkół im. Lotników Brytyjskich w Żdżarach z pocztem sztandarowym. Profesorowi Narębskiemu towarzyszyli żołnierze COLąd-DKL: pułkownik Sławomir Jaskulski oraz major Mariusz Pietrusiński. Cmentarz Wojenny Wspólnoty Brytyjskiej na terenie Cmentarza Rakowickiego, gdzie odbyły się uroczystości, jest największym z czterech cmentarzy wspólnotowych w Polsce. Znajdują się na nim 493 groby żołnierzy z Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Południowej Afryki, Indii i Polski. Są tam też mogiły nieznanych żołnierzy. Jest to miejsce spoczynku ludzi, którzy zginęli w obozach jenieckich w Polsce oraz lotników, którzy stracili życie w czasie lotów z pomocą dla Powstania Warszawskiego lub podczas bombardowania Hitlerowskich Niemiec. Kapelan Kościoła Anglikańskiego w Warszawie wielebny David Brown oraz kapelan 6 Brygady Powietrznodesantowej ksiądz porucznik Maciej Kalinowski odmówili nad grobami poległych lotników modlitwę ekumeniczną, a pułkownik Simon Blake odczytał Akt Pamięci, kończąc go słowami: Pamiętajmy przed Bogiem i polećmy Jego opiece tych, którzy polegli dla swojego kraju podczas wojny, tych których znaliśmy i których zachowujemy w pamięci, a także wszystkich tych, którzy zginęli służąc obronie ludzkości. Pamięć o nich nie zestarzeje się, tak jak starzejemy się my, którzy tu pozostaliśmy. Wiek podeszły ich nie skruszy, ni lata nie złamią. O zachodzie słońca i o poranku będziemy o nich pamiętać. Uczniowie Zespołu Szkół im. Lotników Brytyjskich w Żdżarach przedstawili krótki program artystyczny deklamując w dwóch językach wiersze kanadyjskiego poety Johna McCrane. Uroczystości zakończyło złożenie wiązanek pod pomnikiem Poległych Żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej i dokonanie wpisów do księgi pamiątkowej Konsulatu Brytyjskiego. tekst i zdjęcia: Katarzyna Przepióra
Quiz
