Jest to strona przedstawiająca najciekawsze wydarzenia z życia naszego stowarzyszenia, czyli OSP Osuchów. SALA DO WYNAJĘCIA NA RÓŻNE UROCZYSTOŚCI
Sala na 80 osób. Pełna zastawa stołowa. Wyposażenie kuchni. Zaplecze sanitarne. Nr tel.725385760

Lata dwudzieste ubiegłego stulecia to czas, kiedy zaczęto dostrzegać potrzebę formowania lokalnych jednostek straży pożarnych.   Typowe dla ówczesnego budownictwa drewniane domy kryte słomianymi strzechami  często stawały w płomieniach. Żywioł ognia niejednokrotnie pochłaniał całe wsie oraz duże fragmenty gęsto zabudowanych miast. Aby przeciwdziałać zagrożeniom ruch pożarniczy musiał stać się powszechny .  Straże ogniowe zaczęły więc powstawać nie tylko w miastach , ale również na terenach wiejskich.
Wychodząc tym potrzebom naprzeciw w 1928 roku została założona Straż Pożarna w Osuchowie. Inicjatorem założenia jednostki był ksiądz Feliks Kozak. Wsparło go wielu mieszkańców wśród których wyróżniał się Feliks Majewski. Obaj założyciele weszli później do władz nowo powstałej jednostki.  Ksiądz Kozak został prezesem, zaś Feliks Majewski naczelnikiem Osuchowskiej straży. Właściciel dóbr Osuchowskich, hrabia Edward Broel-Plater  aprobował i wspierał działania mieszkańców zmierzające do powstania miejscowej straży ogniowej. Pracownicy folwarczni mogli zostawać członkami straży i  na równi z gospodarzami Osuchowskimi uczestniczyć w akcjach gaśniczych. W 1930 roku ze składek społecznych zakupiono sikawkę ręczna oraz beczkowóz o pojemności 300 litrów.  Konie do ciągnięcia wozu z sikawką oraz beczkowozu były w razie potrzeby podstawione przez gospodarzy będących członkami straży. Drewnianą szopę do przechowywania sprzętu strażackiego w tym samym roku pobudowano  w miejscu, w którym stoi obecna remiza OSP Osuchów.

W 1945 roku naczelnikiem straży został Stanisław Jarząbek. Po śmierci  księdza Feliksa Kozaka funkcję prezesa powierzono Tadeuszowi Szczepkowskiemu. Gdy władze komunistyczne odebrały majątek rodzinie Platerów spotkania strażackie zaczęto organizować także w Osuchowskim  pałacu. W tym czasie wyposażenie jednostki stanowiły: beczkowóz , sikawka ręczna , jeden odcinek  węża  oraz prądownica. Ten skromny sprzęt nie zdołał jednak zapobiec jednemu z najtragiczniejszych wydarzeń w dziejach Osuchowa. 26 września 1948 roku w pomieszczeniach spichlerza, w których strażacy zorganizowali zabawę taneczną wybuchł pożar. Ogień wyjątkowo szybko rozprzestrzenił się od strony schodów na salę. Wysoko umieszczone i zakratowane okna uniemożliwiły skuteczną ewakuację osób, które znajdowały się wewnątrz budynku. Zginęło wówczas prawdopodobnie aż  49 osób w tym dwóch strażaków; druhowie Edward Dębski i Mieczysław Lewandowski.
W grudniu 1954 roku w wyniku  nowego podziału administracyjnego  kraju w Osuchowie powstała Gromadzka Rada Narodowa. Jej członkowie podjęli decyzję o budowie murowanej remizy strażackiej. Komitet budowy w składzie: Tadeusz Szczepkowski  -sekretarz gromadzki i prezes OSP  , Jan Franke - leśniczy z Osuchowa oraz Walenty Sołtyk  i Stanisław Krawczyk został powołany w 1959 roku.  Niestety jak się okazało obiekt musiano wybudować głównie z funduszy społecznych. Zarząd Straży Pożarnych i władze administracyjne nie wykazały należytego zrozumienia dla lokalnej inicjatywy.