Leerpraktijk Goedereede
Description
Leerpraktijk Goedereede: praktijk voor leer- en gedragsondersteuning Leerpraktijk Goedereede is er voor kinderen en jongeren bij wie het opgroeien en leren niet vanzelf gaat. Zij kunnen in de praktijk terecht voor onder andere reflexintegratie, visuele screening, schrijfmotorische training en begeleiding op het gebied van lezen, ruimtelijk inzicht, rekenen en spelling.
Rianne 't Mannetje, psychomotorisch remedial teacher en reflexintegratietherapeut, bekijkt een specifiek ‘probleem’ vanuit een breder perspectief en gaat aan de hand van de hulpvraag op zoek naar de daadwerkelijke – veelal niet direct zichtbare – oorzaken, om deze vervolgens aan de basis aan te pakken.
Tell your friends
CONTACT
RECENT FACEBOOK POSTS
facebook.comPhotos from Leerpraktijk Goedereede's post
Een kleuter is geen schoolkind! Alle kinderen staan op een bepaald moment voor de drempel tussen het kleuteren en het leren lezen, schrijven en rekenen. Een belangrijke stap, maar is je kind er wel klaar voor? Met verbazing las ik vorige week het plan van staatssecretaris Dekker om kleuters sneller van groep 2 naar groep 3 te laten doorstromen. Ik vind dat Dekker totaal geen oog heeft voor zowel de sociaal-emotionele, motorische en visueel-ruimtelijke ontwikkeling van een kleuter. Een kleuter is geen schoolkind en moet om in te stromen in groep 3 SCHOOLRIJP zijn. Je moet namelijk om vlot mee te kunnen heel wat vaardigheden onder de knie hebben. Jacques Vriens, bekend kinderboekenschrijver, geeft in zijn reactie op het plan van Dekker mooi aan wat schoolrijpheid is. ‘Als kinderen ‘een beetje leuk spelen in de bouwhoek’, is het kind bezig met ruimtelijk inzicht te ontwikkelen, hetgeen goed van pas komt bij het leren rekenen. Taalpuzzels, voorlezen en spelletjes bereiden het kind voor op het lezen. Samen in de poppenhoek spelen maakt jonge kinderen sociaal vaardiger. Tekenen, schilderen, knutselen helpen de fijne motoriek ontwikkelen en bevorderen de creativiteit. Wanneer er in groep 1 en 2 een stevige basis wordt gelegd, heb je daar tot en met groep 8 plezier van.’ Door spelenderwijs te leren, en dus niet zozeer door wat ze wordt opgelegd, worden de flesjes – zie de afbeelding hieronder – goed gevuld. Het vullen van deze flesjes is nodig om te leren lezen, schrijven, rekenen en concentreren. Zo ontstaat SCHOOLRIJPHEID. Om hier goed op voorbereid te zijn, is de lichamelijke en motorische ontwikkeling van kleuters erg belangrijk. In de kleuterklassen moet dan ook veel aandacht zijn voor beweging, zodat kinderen controle krijgen over hun lichaam, waardoor de basis gelegd wordt voor verdere ontwikkeling van grove en fijne motoriek en de coördinatie. Dit betekent dat een kleuter ruim de tijd nodig heeft en moet krijgen om zich zo optimaal mogelijk te kunnen ontwikkelen. Korter kleuteren mag daarom zeker niet de norm of de doelstelling worden! We leven in een prestatiemaatschappij die veel eisen stelt aan kinderen, ouders en school. Ik vind dat we moeten oppassen dat we hier niet te ver in gaan en niet moeten proberen om van groep 2 al een soort groep 3 te maken waar al prestatiedruk is, compleet met toetsen, ‘moetwerkjes’ en training om aan de voorwaarde van groep 3 te voldoen. Kleuters leren door actief met iets bezig te zijn: spelen, bewegen, ontdekken en ervaren. Dus in actieve interactie. En dat is iets heel anders dan op een stoel zitten en luisteren en kijken naar juf/meester die iets uitlegt of iets op het bord schrijft. Ik zie veel kinderen in mijn praktijk die, toen zij in groep 3 zaten, nog niet schoolrijp waren. Nu ze in een hogere groep zitten en dus bij mij in de praktijk komen, hebben ze zichzelf trucjes aangeleerd om te kunnen compenseren, maar lopen helaas dus nog wel vast! Misschien is het een idee om groep 3 aan te passen.. Een speelsere opzet: dan is de overgang minder groot en worden kleuters ook minder afgeschrikt…….. Niet voor niets is het bijvoorbeeld voor de neuro-motorische ontwikkeling van het kind beter dat het in de eerste 6 weken in groep 3 nog niet leert schrijven.
Informatieavond 'Leren, concentreren en gedrag'
Leer –en gedragsuitdagingen anders bekeken – Informatieavond over leren, concentreren en gedrag Waarom beweegt je kind zo veel? Hoe komt het dat het handschrift onleesbaar blijft? Wat doen de ogen, waardoor het lezen maar niet verbetert? Waar komt de onrust in het lijf vandaan, waardoor je kind zich niet lijkt te kunnen concentreren? Hoe komt het dat je kind nog letters als d/b en getallen als 3/5 omdraait? Waarom lijkt je kind zo ‘onhandig’ als het vaak struikelt of zijn glas omstoot? Op dinsdag 25 oktober as. verzorg ik de informatieavond ‘Leren, concentreren en gedrag’ voor ouders, leerkrachten, intern begeleiders en andere geïnteresseerden. Tijdens deze avond passeren mogelijke, dieperliggende oorzaken van uitdagingen als dyslexie, dyscalculie en ADHD de revue. Aan de hand van praktische voorbeelden krijg je inzicht in de verschillende oorzaken van leer- en gedragsuitdagingen en tips hoe hiermee om te gaan. De informatieavond start om 19.30 uur in woonzorgcomplex Westvoorne in Goedereede. Aanmelden graag via info@leerpraktijkgoedereede.nl
Informatieavond 'Leren, concentreren en gedrag'
Weg met de zijwieltjes
“Loopfiets traint evenwicht van peuters veel beter” In het Algemeen Dagblad stond vanmorgen een artikel waarom ouders er goed aan doen om voor hun peuter een loopfiets te kopen. Zo’n loopfiets stimuleert namelijk het evenwicht van het kind, in tegenstelling tot een fiets met zijwieltjes. Bert van Otten, hoogleraar bewegingswetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen: ‘Fietsen is balanceren. Wie leert fietsen valt eigenlijk heel de tijd om, door kleine stuurbewegingen corrigeer je dat. Met een fiets met zijwieltjes heb je dat niet.’ Een goed evenwicht is een belangrijke voorwaarde om te leren fietsen. Kinderen met een loopfiets leren met zo’n fiets ook beter in te schatten wanneer ze moeten stoppen en hoe ze moeten sturen. Een mooie opstap om het ruimtelijk zicht te trainen: een voorwaarde voor het ruimtelijk inzicht dat later op school nodig is.
Stimuleren van het evenwicht
Waarom is een goed ontwikkeld evenwicht bij kinderen zo belangrijk? Twee praktijkervaringen J. is in de ogen van zijn omgeving een drukker ventje. Hij is over beweeglijk. De hele dag door zoekt hij bewegingsprikkels op. Hij kan thuis blijven schommelen zonder duizelig te worden en op school lukt het hem niet om even rustig op de stoel te blijven zitten. M. is acht en overgevoelig voor prikkels, zoals harde geluiden of fel licht, van buitenaf. Veel bewegingsvormen probeert ze te mijden, omdat ze zich er niet zo goed bij voelt. Ook heeft ze vaker last van oorontsteking en wagenziekte. J. en M., twee kinderen die ik in mijn praktijk begeleid, hebben problemen met hun evenwichtsorgaan. Als het evenwichtsorgaan niet goed werkt, kunnen kinderen moeite hebben met ruimtelijke beoordelingen. Ze kunnen moeilijk links en rechts onderscheiden of tijdens het lopen en springen vaker vallen. Afstanden inschatten en tijdsbesef ontwikkelen – leren klokkijken bijvoorbeeld – zijn dan erg lastig. J. en M. hebben op school moeite met rekenen (ruimtelijk inzicht) en klokkijken. Hoe werkt ons evenwichtsorgaan? Het evenwichtsorgaan laat ons weten waar we ons in de ruimte bevinden. Het vertelt ons waar ons hoofd en ons lichaam zich bevinden. Staan we rechtop? Hangen we ondersteboven? Bewegen we of staan we stil? Het evenwichtssysteem ontvangt informatie over balans en bewegingen van de nek, ogen en het lichaam. Dit orgaan ontwikkelt zich als eerste zintuig. Rond 6 tot 8 weken na de bevruchting start de ontwikkeling ervan in de baarmoeder. Het evenwichtsorgaan bevindt zich achter het binnenoor en het duurt tot de leeftijd van 7 tot 8 jaar voor het zich voldoende heeft ontwikkeld. Dit orgaan geeft informatie door aan de hersenen, waardoor de hersenen signalen kunnen sturen naar de rest van het lichaam om bijvoorbeeld een arm uit te strekken als we dreigen te vallen. Alle prikkels die binnenkomen vanuit de andere zintuigen passeren eerst ons evenwichtsorgaan. Het stimuleren van dit orgaan is dan ook belangrijk voor de groei van het kindje in de baarmoeder. Elke beweging die de moeder maakt, voelt het embryo zachtjes. Ook na de geboorte blijven bewegingen erg belangrijk voor de ontwikkeling: liggen, schoppen, rollen, zitten, kruipen, rennen, hinkelen en schommelen. Door veel te bewegen worden er verbindingen aangemaakt tussen het evenwichtsorgaan en de hogere delen in de hersenen. Hoe merk je of je baby/dreumes/peuter/kind een onderontwikkeld evenwichtsorgaan heeft? - overdreven reageren op gewone bewegingen; - veel bewegingsactiviteiten mijden, zoals lopen, fietsen, glijden; - misselijk worden in de auto; - veelvuldig last hebben van oorontstekingen; - veel lichamelijk contact nodig hebben; - het hoofd niet graag naar voren, naar achteren of opzij bewegen. Enkele beweegtips om het evenwichtsorgaan al van jongs af aan te stimuleren: - Laat je baby veel op de grond spelen in buiklig; - Wiegen is een heel eenvoudige manier om je baby te laten wennen aan verschillende posities in de ruimte; - Stimuleer je baby, dreumes en peuter om te rollen om de lengteas. Rollen is een heel belangrijke vaardigheid, omdat daardoor ook verschillende spieren worden ontwikkeld; - Schommelen, van de glijbaan glijden, skaten, trampolinespringen, fietsen, dansen, eventjes ondersteboven houden en vliegeren boven het hoofd. In het filmpje zie je mijn dochtertje wiegend in een handdoek. Houd samen met iemand de vier hoeken stevig vast en wieg je baby zachtjes heen en weer. Wist je dat wieg- en draaibewegingen het evenwicht stimuleren?
Hoe stimuleer je de motorische ontwikkeling van je kind thuis en op school? Waarom is een goed ontwikkeld evenwicht zo belangrijk voor bijvoorbeeld leren rekenen? Waarom is op de buik liggen zo goed voor baby’s? Waarom is kruipen heel belangrijk voor de ontwikkeling van de oogmotoriek? Waarom moeten kleuters lekker kunnen klimmen en klauteren? Veel kinderen die in de praktijk worden aangemeld hebben een hulpvraag die te maken heeft met leren, concentreren en/of gedrag. Tijdens een screening kijk ik met verschillende beweegoefeningen ook naar hun motorische ontwikkeling. Deze ontwikkeling staat namelijk aan de basis van het leren. Het valt mij dan op dat sommige kinderen moeite hebben met hun grove of fijne motoriek, evenwichtsgevoel en oog-handcoördinatie. Kinderen spelen in onze digitale maatschappij te weinig (buiten). Klimmen, klauteren, hutten bouwen, slootje springen, puzzelen, knikkeren, of touwtje springen; het komt steeds minder voor. Veel beweeglijk speelgoed is jammer genoeg ingeruild voor computerspelletjes en het internet. Op sommige scholen wordt het aantal gymuren teruggebracht en bewegen kinderen zowel in de klas als daarbuiten veel te weinig. De hele dag stilzitten is voor geen enkel kind vol te houden. Voor de ontwikkeling van kinderen is het juist belangrijk dat ze vanaf hun geboorte voldoende tijd en ruimte krijgen om te spelen en te bewegen. Spelen is voor een kind een manier om de wereld te leren kennen. Een motorische achterstand kan bovendien gevolgen hebben voor zijn ontwikkeling. Het leren van schoolse vaardigheden hangt namelijk samen met beweging. Om te lezen bijvoorbeeld moet je de ogen bewegen, en dat kan alleen als je oogspieren voldoende stabiel zijn. Om te schrijven moeten de hand en de ogen gecoördineerd kunnen bewegen, en voor een goede oog-handcoördinatie heb je een goede houding nodig. Kinderen houden van nature van lopen, klimmen, klauteren en springen. Ze moeten alleen tegenwoordig vaker hiervoor gestimuleerd worden. De komende tijd leg ik verschillende motorische mijlpalen (rollen, in buiklig spelen, kruipen) en de relatie met het leren op school uit. Een goede en leuke beweegtip om baby’s meer op hun buik te laten liggen, zie je in het filmpje. Door ze veel op hun buik op de grond te laten liggen, ontwikkelen ze hun hoofdrechtingsreflex (hoofd rechtop houden). De buikspeeltijd kan langzaamaan opgebouwd worden van 10 seconden naar meer dan 20 minuten. Baby’s die niet graag op hun buik liggen en direct beginnen te huilen, zijn meestal juist die baby’s die het heel hard nodig hebben. Je kunt ze helpen door een opgerolde handdoek onder de armen en schouders te leggen, zodat het hoofd wat hoger komt. Wist je dat baby’s door verplaatsingsspelletjes heel sterk hun evenwicht en oogmotoriek trainen?
WAAROM….. • Waarom wil het ene kind links van de juf/meester zitten en het andere rechts? • Waarom zijn er kinderen die altijd moeten praten in de klas? • Waarom zijn er kinderen die alleen maar kijken en vrijwel nooit iets zeggen? • Waarom heeft het ene kind oog voor details en het ander niet? • Waarom is het voor sommige kinderen fijner dat alles in stapjes wordt uitgelegd en voor sommigen juist helemaal niet? • Waarom moet de een alles eerst opschrijven voordat het leert, terwijl de ander het hardop tegen zichzelf moet zeggen? • Waarom zijn er kinderen die per se tijdens de instructie ergens aan moeten friemelen? Waarom is het belangrijk dat hier aandacht voor is? Dat heeft allemaal te maken met de manier waarop het kind de informatie via oren en ogen ontvangt en in zijn hersenen verwerkt. Om te kunnen leren en concentreren moeten de linker- en rechterhersenhelft goed met elkaar samenwerken. Toch heeft iedereen een voorkeur voor zijn linker- of rechterhersenhelft, -oog, -oor, -hand -en voet. Wanneer een kind iets erg lastig vindt, tijdsdruk ervaart of blokkeert tijdens een (CITO)toets, valt het terug op zijn dominante hersenhelft, oog, oor, hand en voet. Als ouder en leerkracht erg handig om dan te weten hoe je kind leert, concentreert en gedraagt…. Heeft je kind een voorkeur voor zijn linkerhersenhelft? Je kind is talig, denkt in woorden, werkt graag van links naar rechts, houdt van logisch redeneren, in stapjes leren en is gericht op details. Wel kan het het overzicht weleens missen en door de bomen het bos niet meer zien… Heeft je kind een voorkeur voor zijn rechterhersenhelft? Je kind denkt in beelden, leert door het grote geheel te zien en werkt het liefst van rechts naar links – tegen de stroom in. Spiegelen van letters/cijfers kan daarom voorkomen. Plussommen kunnen dan wel lukken, maar minsommen zijn vaak een stuk lastiger. Het kan ook zo zijn dat rekenen en klokkijken niet makkelijk zijn, omdat je kind letterlijk anders tegen de cijfers en getallen aankijkt. De voorkeur van oog, hand, oor en voet bepaalt bovendien hoe je kind met auditieve en visuele informatie om kan gaan. Het leert door bewegen, luisteren, praten, kijken of juist doen. Leert het graag in stilte, juist met anderen of een combinatie daarvan? Zit het graag voor- of achteraan, links of rechts in de klas? In de praktijk kijk ik altijd naar de manier waarop een kind leert en waarom. Ik geef ouders en leerkracht(en) concrete tips en adviezen, zodat er zo goed mogelijk met zijn leermogelijkheden rekening gehouden kan worden.
Uitgerust en een ontspannen vakantie gehad? Klaar voor een nieuw schooljaar? De afgelopen twee weken heb ik heerlijk vakantie gehouden: veel gelezen, nieuwe plannen voor de praktijk uitgewerkt, daagjes weggeweest. Vanaf morgen start ik weer in de praktijk. Een nieuw schooljaar waarin ik kinderen zie met hele uiteenlopende uitdadingen: - onrust in het lijf - hooggevoelig zijn - snel boos worden - automatiseren lastig - verwerkingssnelheid wat langzamer Ook al is de hulpvraag bij elk kind anders, toch zie ik bij veel kinderen hetzelfde terugkomen: school kost veel/meer energie. Iets zorgt ervoor dat het kind harder moet werken; onrustig of snel boos is.. En dat ‘iets’.. dat is bij elk kind verschillend. In de praktijk ga ik op zoek wat dat ‘iets’ is om dat vervolgens aan te pakken. Ik wens alle kinderen een relaxte start van het nieuwe schooljaar
Wat als je gevoelig bent voor prikkels….. In de praktijk zie ik veel kinderen die hooggevoelig zijn. Ze horen en zien alles, en zijn vaak ook nog eens tastgevoelig. Dit zijn kinderen die over- of onderprikkeld zijn en in de klas snel zijn afgeleid. Ze hebben extra voelsprietjes en vangen daarmee veel meer informatie op dan iemand die niet hooggevoelig is. In de klas horen ze de vlieg voorbij zoemen, staren naar buiten als ze een vogel zien vliegen en thuis schrikken ze als papa of mama hen aanraakt. Vaak weten deze kinderen niet hoe ze hiermee om moeten gaan…. Hoe kan dat? Kinderen die hooggevoelig zijn en een lastige prikkelverwerking hebben, staan in de overlevingsstand en hebben geen knopje dat ze even snel uit kunnen zetten. Ze hebben dan ook geen goede filter die de prikkels netjes binnen laat komen. Hun hersenstam staat aan en denkt dat ze in gevaar zijn waardoor ze dus reageren. Deze kinderen staan als het ware in de overlevingsstand. Iets wat ontzettend veel energie kost! Deze hooggevoeligheid en lastige prikkelverwerking kan te maken hebben met een stressvolle gebeurtenis die het kind heeft meegemaakt, of omdat het niet lekker in zijn vel zit of op school op zijn tenen loopt. Kortom, er is stress en het kind voelt zich niet veilig. Bij stress, frustratie en onveiligheid gaan de nadenkhersenen uit (het leren is dan dus heel lastig!!) en de zintuigen staan aan: een kind hoort, ziet en voelt alles. Een kind dat prikkelgevoelig is, kan bijvoorbeeld niet zo goed tegen fel licht, harde geluiden, aanraking en kriebelige kleding. Overgevoelige kinderen trekken zich vaak terug en vermijden iets waar ze niet tegen kunnen. Het kan ook voorkomen dat er bij een kind te weinig prikkels binnenkomen. Het kan dan onhandig overkomen, valt of stoot vaak of kent geen angst. Zij zoeken dus eigenlijk de prikkels juist op. Over- of ondergevoelige kinderen hebben vaak onvoldoende verbinding met hun lichaam, waardoor ze veel prikkels zoeken, bang of onhandig zijn, of motorische achterstanden hebben. Om te zorgen dat de prikkelverwerking beter verloopt, is het belangrijk dat het kind beter gaat aarden. Met behulp van reflexintegratie kan er gewerkt worden aan onder andere de tast en het evenwicht. Morgen en zaterdag volg ik een verdiepingsmodule binnen de reflexintegratie. Dit keer gaat het over ons tactiele zintuig. Een zintuig dat dus erg belangrijk is om prikkels goed te kunnen verwerken.
GENIET van een welverdiende vakantie! Na 2 heerlijke weken met man- en dochterlief in Italië doorgebracht te hebben, ben ik deze week weer aan het werk. Gisteren zag ik 4 kanjers die in de praktijk komen om meer rust in hun lijf te ervaren, grenzen aan te kunnen voelen, gemakkelijker en sneller te kunnen lezen, plus- en minsommen te automatiseren en het werktempo op te schroeven. Allemaal mooie uitdagingen waarbij het belangrijk is om de oorzaak van de uitdaging aan te pakken. Geen leeskilometers maken en oeverloos oefenen met sommen. Nee, meer rust in het lijf, (visuele) stress opheffen, reflexen integreren en zorgen voor een goede oogsamenwerking. Wat is het dan fijn om van ouders te horen dat er ook uitkomt wat er in zit: betere focus op school, binnen 2.5 maand 5 maanden inlopen met rekenen, voor jezelf opkomen en na 8 maanden begeleiding meer dan 10 DLE’s vooruitgang met lezen – en dat terwijl lezen voor deze knul echt geen feest is. Kleine en grote dingen worden opgemerkt! Morgen zie ik wederom 4 toppers. Ook dan rond ik een begeleidingstraject af. Een meisje dat ruim een jaar in de praktijk kwam, heeft een enorme groei doorgemaakt: zelfverzekerder, minder gespannen, vooruitgang op school en een mooi advies voor het VO: mavo (terwijl aan het begin van groep 8 nog gedacht werd aan bbl/kbl!). Wat heb ik dan toch ook mooi werk :) Voor de meeste kinderen is de vakantie ook begonnen. Een moment van rust, bijkomen, ontspanning en lekker doen waar je zin in hebt. Even geen rekensommen maken of teksten en rijtjes woorden lezen. Waarom is ontspanning zo belangrijk? Voor kinderen met leer- en gedragsuitdagingen is het o, zo fijn dat er even niet geoefend hoeft te worden. Ze zijn vaak moe na een schooljaar hard gewerkt te hebben. Hun hoofd zit bomvol! Wanneer zij in de vakantie kunnen ontspannen, komt er ruimte in het brein en verdwijnt de stress. Kinderen kunnen bijkomen en krijgen weer meer energie. En na de zomervakantie? Opgewekte en uitgeruste kinderen die naar school gaan. Leren lukt namelijk alleen als je geen stress hebt en je veilig voelt! Lieve kinderen, GENIET van jullie welverdiende vakantie!
Primaire reflexen: de reden waardoor mijn kind sensorische problemen, slecht evenwicht en ontwikkelingsvertraging kan hebben… Kinderen die bij mij in de praktijk worden aangemeld, hebben vaak een hulpvraag rondom leren (rekenen, lezen, schrijven), concentreren (aandacht, stilzitten, langzamere verwerkingssnelheid) of gedrag (prikkelgevoelig, boos, niet lekker in zijn vel zitten). Tijdens een screening ga ik op zoek naar mogelijke oorzaken. Een van die mogelijke oorzaken is dat er nog reflexen actief zijn. Voor veel kinderen zorgen deze reflexen ervoor dat er gecompenseerd moet worden, iets wat ze enorm veel energie kost. Het kan zelfs behoorlijke stress veroorzaken, omdat het simpelweg energie verliest voor activiteiten van een hoger niveau, zoals leren, spelen en emotioneel groeien. In het artikel van Esther Hut is te lezen hoe het komt dat sommige kinderen nog actieve reflexen hebben. Mogelijke redenen zijn: - laag geboortegewicht, - te laat of te vroeg geboren worden, - traumatische geboorte, kunstverlossing (tang, pomp, keizersnede), - heftige ziekte, trauma of letsel in de vroege kindertijd, - weinig op de buik gelegen als baby, - teveel tijd doorgebracht in de wipstoel, buggy, autostoel met als gevolg dat de motorische ontwikkeling onvoldoende gestimuleerd is, - het overslaan van de kruipfase. In een kennismakingsgesprek met ouders vraag ik dan ook altijd naar het geboorteproces en de ontwikkeling van baby naar kleuter. Voor de ontwikkeling van het kind is het erg belangrijk dat er een stevige basis gelegd wordt. Met behulp van reflexintegratie kan die basis gelegd worden. http://www.wijsenblij.nl/primaire-reflexen-de-reden-waardoor-mijn-kind-sensorische-problemen-slecht-evenwicht-en-ontwikkelingsvertragingen-kan-hebben/
Timeline Photos
Diploma ‘Psychomotorisch onderzoek en remediërend leren’ in the pocket! Gisteren ontving ik het diploma van een ontzettend mooie opleiding. Een echte aanvulling binnen mijn praktijk. 15 lesdagen heb ik me verdiept in alles rondom grove en fijne motoriek, evenwicht en coördinatie, schrijfmotoriek, samenwerking tussen linker- en rechterhersenhelft, ruimtelijke oriëntatie, meetkunde, intelligentie, aandacht, concentratie, executieve functies en visueel-ruimtelijke ontwikkeling. Zoveel kennis opgedaan om kinderen verder te helpen in hun motorische ontwikkeling en met de schoolse vaardigheden als lezen, rekenen, schrijven en spellen. Geen labels of intelligentietesten. Nee, op zoek gaan naar mogelijke oorzaken van het leer-, gedrags-, concentratie –of ontwikkelingsprobleem… Wat als een kind de letters of getallen omdraait? Wat als een kind radend of langzamer leest? Wat als een kind nog niet de juiste pengreep heeft of juist heel hard op zijn pen/potlood drukt? Wat als een kind letters of woorden in een zin overslaat? Wat als een kind een v/p-kloof heeft? Wat als een kind vaak struikelt of voorwerpen omstoot? Wat als een kind wiebelt en altijd wil staan? Wat als een kind nog niet tot automatiseren komt? Wat als een kind faalangstig is of onder tijdsdruk niet presteert? Met deze opleiding heb ik weer veel handvatten gekregen om te zorgen voor een stevige basis bij kinderen. Een basis die hard nodig is om lekker in je vel te zitten en op school te kunnen leren. Heerlijk om al deze kennis in te kunnen zetten!