Timeline Photos

In de nacht van zaterdag 27/02/2016 voerde de politiezone RIHO alcohol- en snelheidscontroles uit in de omgeving van Roeselare. Dit zijn de resultaten: 1ste halte: Alcoholcontrole: 40 gecontroleerde bestuurders waarvan 2 onder invloed (5%) Snelheidscontrole: 317 gecontroleerde voertuigen waarvan 22 snelheidsovertredingen (6,94%) 2de halte: Alcoholcontrole: 45 gecontroleerde bestuurders waarvan 5 onder invloed (11,11%) Snelheidscontrole: 138 gecontroleerde voertuigen waarvan 4 snelheidsovertredingen (3,03%) 3de halte: Alcoholcontrole: 26 gecontroleerde bestuurders waarvan 2 onder invloed (7,69%) met 1 onmiddellijke intrekking rijbewijs voor de duur van 15 dagen. Snelheidscontrole: 100 gecontroleerde voertuigen waarvan 12 snelheidsovertredingen (12%) Totaal: Alcoholcontroles: 111 gecontroleerde bestuurders waarvan 9 onder invloed (8,11 %) Snelheidscontroles: 555 gecontroleerde voertuigen waarvan 38 snelheidsovertredingen (6,85%) Andere inbreuken: verzekering (2), gordel (3), keuring (1) fietsverlichting (2) negeren verboden rijrichting (2)

Verkeersveilige Week start vandaag

Gisteren kon je hier het vijfde deel van mijn verhaal lezen. Mijn 27 februari 1996 http://bit.ly/1QtnPqH Als motorrijder van de politie Roeselare was ik zonet betrokken in een kettingbotsing. Er zijn tientallen gewonden, mensen zitten gekneld, ... De toesnellende hulpdiensten zijn zonet de plaats van de kettingbotsing voorbijgereden. Hoe gaat dit eindigen? Via de radio laat ik weten dat de ziekenwagens de kettingbotsing zijn voorbij gereden. Ik loop terug naar de ravage maar ik kan hier niets doen. Na enige tijd – hoelang weet ik niet meer – komen de verplegers en collega’s van de rijkswacht bij het ongeval. Ik bied mijn hulp aan en begin aan een verhoor van een van de slachtoffers. Het verhoorblad en de identiteitskaart van betrokkene liggen voor mij. Ik begin te schrijven … allez begin toch te schrijven … mo waarom kan ik niet meer schrijven, allez schrijf toch … Het lukt mij vreemd genoeg niet om te schrijven. Wat een raar gevoel is dat zeg, de hersenen zeggen schrijf en de handen willen niet. Ik geef het op en een collega van de rijkswacht neemt het over. Ondertussen zijn collega’s van de politie Roeselare mij komen ophalen en brengen ze mij naar Roeselare. Eens terug op de Botermarkt doe ik mij motorpak af en dan pas begint de pijn. Vooral mijn bovenbeen doet pijn. Na onderzoek blijkt dat ik een spierscheur van 10 cm in mijn dijbeenspier heb. Dat is al. Ben er goed van af gekomen. Enkele weken later was de pret veel minder: er werd een kapotte zenuw met bijhorende verlamming vastgesteld en de eerste tekenen van hernia deden zich voor. Er zouden nog meerdere operaties aan schouder en rug en 9 maanden werkonbekwaamheid volgen met daarnaast de eerste jaren een vrees om in de mist te rijden en het gevoel te hebben dat er op eender welk ogenblik iemand jou van achter zal aanrijden. Dinsdag 27 februari 1996 een dag om nooit meer te vergeten en waaraan ik praktisch nog elke dag aan word herinnerd en toch had ik geluk. Anderen waren niet zo gelukkig als ik want zij kunnen hun verhaal hier niet meer doen. Ik denk vaak aan hen … wees voorzichtig, aub.

Verkeersveilige Week start vandaag

Gisteren kon je hier het vierde deel van mijn verhaal lezen. Mijn 27 februari 1996 http://bit.ly/1QtnPqH De ravage, de ellende, de pijn en onmacht langsheen de A17 worden nu helemaal duidelijk ... Ik loop of eigenlijk ik probeer tussen de wagens door te springen om te zien waar ik kan helpen maar overal waar ik kijk zie ik dat dit geen zin heeft. Alles is verwrongen, iemand zit achter het stuur en door zijn broek steken zijn twee dijbenen … Ik moet iemand verwittigen en probeer via mijn radio de wachtzaal van de politie Roeselare op te roepen. Het lukt. Ik meld de aanrijding en vraag hulpdiensten ter plaatse en niet 1 maar meerdere ziekenwagens want het ziet er niet goed uit. Ik hoor dat ze de ziekenwagens verwittigd hebben en dat deze meteen ter plaatse komen vanuit de richting Gullegem. Na enkele minuten hoor ik de ziekenwagens afkomen, maar ze rijden veel te snel, die gaan niet kunnen stoppen. De ziekenwagens rijden één na één het rijongeval voorbij. Ze hebben het niet gezien. Ik wil hen doen stoppen maar ze zien mij niet … dit kan toch niet … (morgen komt hier het laatste deel van mijn verhaal)

Met dank aan Bieke Declercq

Verkeersveilige Week start vandaag

Gisteren kon je hier het derde deel van mijn verhaal lezen. Mijn 27 februari 1996 http://bit.ly/1QtnPqH De gruwel van 27 februari 1996 op de A17 te Gullegem is begonnen en er is geen stoppen aan ... De auto’s en vrachtwagens blijven komen en het geluid van op elkaar botsende voertuigen komt steeds dichterbij tot ik ze voor mij op elkaar zie rijden. Ik hoor in de verte opnieuw een auto naderen en weet dat deze voor mij op een stilstaan voertuig zal rijden. BOEM. Scheurend metaal, brekend glas, nog piepende banden en opnieuw BOEM, BOEM, BOEM … het stopt niet … Voor mij staan meerdere auto’s stil en verwrongen tegen elkaar. Het geluid van op elkaar botsende wagens ebt weg richting Roeselare en sterft uiteindelijk uit … Het is stil, muisstil, man wat een stilte en plots hoor ik hier en daar een zacht gekreun. Ik hoor hulpgeroep maar van waar? Daar van links. Nee het komt van rechts, nee het komt van voor mij of toch niet … man man wat is dit hier toch allemaal ... (morgen volgt hier het vervolg van mijn verhaal)

Rik

Bedankt Rik

Timeline Photos

Morgen, donderdag 25 februari, graag traag en dit onder meer te Hooglede in de Diksmuidestraat – Stationsstraat – Roeselarestraat – Delaeystraat - Kerkstraat

Verkeersveilige Week start vandaag

Gisteren kon je hier het tweede deel van mijn verhaal lezen. Mijn 27 februari 1996 http://bit.ly/1QtnPqH Als motorrijder van de politie Roeselare ben ik op weg naar Kortrijk. Ik rij op de A17 en werd zonet iets voor de afrit van Gullegem aangereden ... Ik kijk in de richting van Roeselare en zie een wagen tegen de vangrail staan. Ik loop er naar toe, ben wat stram, maar voel geen pijn. Niet te geloven zeg, wat een geluk. Ik kom bij de wagen en ga met de bestuurder van de wagen achter de vangrail staan. Ik kan de middenberm niet zien, plots zoveel mist. Ik zie de voertuigen voor mij voorbij flitsen. Hoe snel? Ik weet het niet … Hoort daar … auto’s botsen, … ach nee verderop rijden ze ook tegen elkaar aiaiai … Ik zie de voertuigen voorbij rijden en weet dat ze binnen enkele seconden in een rijongeval gaan betrokken worden. Onwezenlijk … De man naast mij loopt op de pechstrook tegen de rijrichting en probeert de autobestuurders aan te manen om te stoppen maar dit lukt niet. Meer zelfs: hij brengt zijn eigen in gevaar. Kruip achter de vangrail, man, dit wordt nog jouw dood … (morgen lees je hier het vervolg van mijn verhaal)

Verkeersveilige Week start vandaag

Gisteren kon je hier het eerste deel van mijn verhaal lezen. Mijn 27 februari 1996 http://bit.ly/1QtnPqH Ik kreeg zonet als motorrijder van de politie Roeselare de opdracht om met de moto enkele documenten naar Kortrijk over te brengen ... Ik vertrek vanop de Botermarkt en rij via de Leenstraat naar de kop van de vaart. Als ik langsheen het water rij, valt het mij op dat de mist wat dikker geworden is maar dat kan ook zijn omdat ik langsheen het water rij. Het zal wel lukken. Ik rij de snelweg richting Kortrijk op en nu is de mist wel echt dikker geworden. Ik doe het vizier van mijn helm omhoog om beter te zien en vertraag tot ongeveer 50 km/uur. Ik zie nog slechts een 10 meter voor mij. Vanuit mijn rechterooghoek zie ik haaks op de pechstrook een voertuig staan. De neus van het voertuig staat net op de eerste rijstrook terwijl de koffer van de wagen tegen de vangrail staat. De man is aan het telefoneren. Ik beslis om aan de kant te gaan om te zien of ik hem niet kan helpen. Ik vertraag (+/- 30 km/uur) en begeef mij naar de pechstrook. Plots voel ik een auto naderen en weet wat er gaat gebeuren: ik zal worden aangereden. Zonder iets te kunnen doen of te reageren schiet de moto van tussen mijn benen. Ik voel geen grond, geen moto, niets , … aaagh ik lig op de grond en rol verder … aaaaagh wat was dat? Ik blijf nog een seconde of 2 liggen en kruip recht. Ik sta op de pechstrook en zie mijn moto nergens staan of liggen. Toch wel daar langsheen de vangrail. Ik loop er naar toe en zie dat de twee bergingsbakken achteraan de moto naar buiten plooien. Amai ik ben zonet aangereden en ik leef nog … ik leef nog … wauw wat een geluk zeg … (morgen volgt het derde deel)

Timeline Photos

Morgen, dinsdag 23 februari, kan je op de foto te Izegem en dit onder meer in de Heilig-Hartstraat.

Verkeersveilige Week start vandaag

Deze week is het opnieuw verkeersveilige week en dit naar aanleiding van de kettingbotsing ter hoogte van Deinze/Nazareth van dinsdag 27 februari 1996. Volgende zaterdag is het 20 jaar geleden. http://bit.ly/1QtnPqH Wat velen mogelijk niet (meer) weten is dat er op die bewuste 27 februari een korte tijd voor de kettingbotsing te Deinze/Nazareth een gelijkaardige kettingbotsing op de A17 te Gullegem gebeurde. Vanaf vandaag tot zaterdag 27/02 kan je hier mijn verhaal lezen zoals ik het heb meegemaakt … Dinsdagmorgen 27 februari 1996 en mijn dienst vangt aan om 09:00 uur. Het is iets fris en er hangt een lichte mist. Die mist zal wel optrekken en het belooft een mooie dag te worden. Ik ben motorrijder op de interventiedienst en heb net mijn motorpak aangetrokken. Ik krijg de opdracht om enkele documenten per drager (dus met de moto) over te brengen naar het gerechtsgebouw te Kortrijk. Leuke opdracht: even een ritje met de moto tot Kortrijk en terug. Binnen het uur ben ik terug … (morgen gaat mijn verhaal verder)

Timeline Photos

Morgen, zaterdag 20 februari, zijn er opnieuw steunkaarten te bekomen te Roeselare langsheen de rijksweg en in de Diksmuidsesteenweg – Oostnieuwkerksesteenweg – Ardooisesteenweg - Mandellaan